HTG

(Hight tech generation)

Είμαστε η γενιά της τεχνολογίας, το έχω εμπεδώσει. Και όσο περνάνε τα χρόνια τόσο δένουμε τη ζωή μας με αυτή. Πλέον και παιδιά στο δημοτικό έχουν κινητά. Ξέρουν να παίζουν στα δάχτυλα τα κομπιούτερ και ό,τι έχει σχέση με την τεχνολογία. Μας βοηθά και τη βοηθάμε να θεριέψει. Και μαζεύουμε γνώσεις και πτυχία τα οποία θα τα κορνιζάρουμε και θα τα καμαρώνουμε, αλλά κατά τα άλλα δε θα τα χρησιμοποιήσουμε.
Και στέλνουμε ένα μήνυμα στο κινητό, ένα μέιλ ή ένα Poke στο facebook στους φίλους μας ανάμεσα στο διάλειμμα από τη δουλειά για να μη μας ξεχάσουν, να μην ξεχαστούμε, να κρατήσουμε πόρτες ανοιχτές.
Και όλο και κλεινόμαστε μέσα, βλέποντας ταινίες γιατί πού να τρέχουμε έξω, είμαστε κουρασμένοι και κοστίζει.
Νέοι φίλοι? νέοι έρωτες? όλα διαδικτυακά και ανώδυνα. Λίγο msn, λίγο περισσότερο facebook, ο έρωτας όμως θα αντέξει στην καθημερινότητα?
Αλλάζουμε, αλλά οι αντιλήψεις παραμένουν ίδιες। Μας έχουν μάθει να ονειρευόμαστε παιδιά , οικογένεια με τον τέλειο άντρα (που δε νομίζω πως υπήρξε ποτέ!)। Σπίτι και διακοπές στα εξωτερικά ή στα κοσμικά νησιά। Και κοιτάμε τα 700 ευρώ που παίρνουμε κάθε μήνα και όλο αγχωνόμαστε μην και περάσει η ζωή και δεν κάνουμε αυτά που μας λένε ότι πρέπει να κάνουμε। Κι αν δεν κάνουμε πάντα εκπτώσεις στα υλικά μας θέλω, γιατί πχ επιλέγουμε να ζήσουμε με τους γονείς μας ώστε να τα πληρώνουν όλα και βλέπουμε το μισθό σα χαρτζηλίκι που έστω και προσωρινά μας εξασφαλίζει μια καλύτερη διαβίωση, κάνουμε εκπτώσεις στα όνειρά μας.


Και όταν είμαστε οργισμένοι,όταν κάτι δεν πάει καλά, όταν φτάνουμε στα όριά μας, εκτονωνόμαστε με κλικ. Μπαίνουμε σε ένα γκρουπ στο φέισμπουκ, προσκαλούμε φίλους και γνωστούς και νιώθουμε ότι κάναμε το χρέος μας.