Καλή Σαρακοστή!

Χρόνια πολλά και καλή Σαρακοστή σε όλους! Μπήκαμε σε μια περίοδο ιδιαίτερα σημαντική για όσους πιστεύουν στο Χριστιανισμό,που βρίσκεται σε πολύ μεγάλη αντίθεση με το ξεφάντωμα της αποκριάς. Ο πατέρας μου μου έλεγε πως όταν ήταν παιδί, θυμάται ότι Καθαρά Δευτέρα δεν υπήρχε ίχνος κομφετί στους δρόμους της Πάτρας που να θυμίζει το ξεφάντωμα που έγινε την προηγούμενη μέρα (και νύχτα). Περίοδος περισυλλογής και εγκράτειας λοιπόν, αλλά αυτό που πιο πολύ μας "πονάει" είναι η νηστεία. Συνηθισμένοι να τρώμε τα πάντα, μας κακοφαίνεται (τουλάχιστο εμένα, που δε μπορώ χωρίς τυρί. Από την πρωτη μέρα αρχίζω να βλέπω παντού γύρω μου τυράκια να με κοροιδεύουν, νομίζω πως μου αρέσει πιο πολύ και από τη σοκολάτα !!!). Το θέμα όμως δεν είναι η αυτοσυγκράτηση μόνο στο φαγητό, αλλά και στις πράξεις μας. Και αυτό είναι πολύ πιο δύσκολο....

Εν πάσει περιπτώσει, πάλι έφυγα από το θέμα!
Μετά από ένα τριήμερο που το πέρασα άρρωστη και διαβάζοντας (όσο γινόταν), σήμερα ένιωσα καλύτερα και αποφάσισα να μαγειρέψω κάτι νηστίσιμο που μου είχε λείψει πολύ. Αγαπημένο πιάτο, δικό μου, της οικογένειάς μου, του καλού μου και των φίλων μου.

Ορίστε λοιπόν η συνταγή (μαζί με το τελικό αποτέλεσμα!). Κοπιάστε να τσιμπήσετε!

Υλικά:

• 1 κονσέρβα καλαμάρι
  
• κρεμμύδι (όσο τραβάει η ψυχή σας, μην ανησυχείτε, δε θα μυρίζετε μετά!)
• ελαιόλαδο
• πελτέ ντομάτας ή, ακόμα καλύτερα, φρέσκια ντομάτα τριμένη
• μπαχάρι
• βάγια
• αλατι
• πιπέρι
• ό,τι εξτρα μπαχαρικό θέλετε. Σήμερα έβαλα λίγο μοσχοκάρυδο, άλλες φορές "πετάω" λίγη κανέλα,
• λίγο κρασί (λατρεύω το σαμιώτικο. Λευκό και γλυκό!)
  

ξεκινάμε λοιπόν πλένοντας το καλαμάρι και απαλάσσοντάς το από τα πτερύγια και τα κεφαλάκια αν δεν τα τρώμε. επίσης, βγάζουμε τη ραχοκοκκαλιά τραβώντας από την άκρη της (ένα διάφανο μακρύ πράγμα)



και κόβουμε τα καλαμάρια σε μικρά κομματάκια

.

Στη συνέχεια "περιλαβαίνουμε" τα κρεμμύδια μας! είπα να δοκιμάσω έναν τρίφτη που πήρα στο τζάμπο σε έναν παροξυσμό shopping therapy



Και ενθουσιάστηκα από το αποτέλεσμα!!!!



Στη συνέχεια έριξα λάδι σε αντικολλητικό τηγάνι (γίνεται και σε κανονικό, απλά καίγεται ή κολλάει δυσκολότερα στο αντικολλητικό). ίσα να καλύψω τον πάτο και άναψα το μάτι στο 2.



Στη συνέχεια έριξα μέσα στο ψιλικομμένο κρεμμύδι πιπέρι (όσο θέλουμε ανάλογα τα γούστα μας), το μπαχάρι και το μοσχοκάρυδο







καιιιιιιιιιιιιιι μπλουμ! στο τηγάνι που έχει κάψει το λάδι!



μόλις τα κρεμμυδάκια άρχισαν να μαραίνονται,



ρίχνουμε μέσα το καλαμάρι και τη βάγια (αχχχ χωριό... )




ανακατεύω για λίγο και σειρά παίρνει η ντομάτα!



ξανα μανά ανακάτεμα, λίγο αλάτι (ανάλογα το πως τα τρωμε τα φαγητά), λίγο νερό και χαμηλώνω τη φωτιά να βράσει- χυλώσει. Αν το θέλετε πιο λαδερό, προσθέτουμε και λίγο εξτρα ελαιόλαδο.




Σειρά τώρα έχει το κρασί - όχι, δε θα το ρίξω όλο αυτό! (πάλι κατά βούληση η ποσότητα!)




και το αφήνουμε σε χαμηλή φωτιά για λίγη ώρα ώστε να δέσει το ζουμί




και... βουαλά!- κρίμα που δε μπορώ να ανεβάσω και τη μυρωδιά!



Επειδή όλο και κάτι άλλο έχουμε να ετοιμάσουμε για το τραπέζι, λίγο πριν γίνει κλείνω το μάτι και το αφήνω πάνω του σκεπασμένο. έτσι διατηρείται ζεστό για αρκετή ώρα και δεν παραβράζει.

Τips:

• όταν έχουμε "κενό χρόνο" από τις ενδιάμεσες διαδικασίες, πλένουμε αυτά που χρησιμοποιήσαμε. έτσι, επαναφέρουμε την κουζίνα στην προτέρα κατάσταση (όπως λέμε εμείς οι νομικοί) και δε γεμίζουμε ένα κάρο άπλυτα το νεροχύτη. Επίσης ξεπλένονται πιο εύκολα και δε μυρίζουν από το καλαμάρι και το κρεμμύδι. (και για του λόγου το αληθές...)
  

• Μη φοβηθείτε να πειραματιστείτε με τα μπαχαρικά, του πάνε!
• συνοδέψτε το με πατάτες τηγανητές, ή- για πιο διαιτητικά- με ρύζι. Το μπασμάτι του πάει πολύ!
• Αν έχετε πονόλαιμο (άσχετο!) δοκιμάστε να πιείτε μια κουταλιά φρεσκοστυμένο λεμόνι. Κόβεται μαχαίρι! (το ότι δεν έχουμε γεύση βοηθάει σημαντικά στην κατάποση!)
• ρίχνουμε λιγότερη ή περισσότερη ντομάτα, ανάλογα τις βουτιές που θέλουμε να κάνουμε! (αν έχω ζυμωτό ψωμί, άφθονο ζουμί, χεχε!)
• όταν δεν έχω φρέσκια ντομάτα ρίχνω πελτέ με κρεμμύδι. δε μυρίζει έτσι κι αλλιώς και δένει ωραία με το υπόλοιπο κρεμμύδι.

Καλή όρεξη!