Απορίες

Παλιές, καινούριες, εφηβικές ή ώριμες, υπαρκτές ή ανύπαρκτες, δικές μου ή άλλων:

- Γιατί πρέπει να αποφασίζουμε τί θέλουμε να κάνουμε στη ζωή μας από τα 15 μας?
- Γιατί η απόλαυση των κόπων μας παρατείνεται πάντα στο μέλλον? (από το ΄λύκειο στο πανεπιστήμιο και από το πανεπιστήμιο στη μετά πτυχίο εποχή και από τη μετά πτυχίο εποχή ... στη σύνταξη)?
- Γιατί δε μπορούμε να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη?
- Πώς ξέρουμε αν μας θέλουν γι' αυτό που είμαστε και όχι γι' αυτό που πιστεύουν ότι μπορούμε να γίνουμε?
- Γιατί υπάρχουν τόσες ωραίες γυναίκες μόνες και τόσοι άντρες που επίσης ψάχνουν και είναι μόνοι?
- Γιατί φοράμε μάσκες και παίζουμε παιχνίδια?
- όταν ένα και ένα κάνει δύο σε μια σχέση δεν υπάρχει πρόβλημα?
- Στον έρωτα όλα επιτρέπονται?
- Αν κάτι πάει να χαθεί, το σώζεις, το αφήνεις ή περιμένεις απλά το τέλος?
- Γιατί μερικοί άνθρωποι είναι πάντα μουρτζούφληδες και στριμένοι?
- Η νοσταλγία είναι σημάδι ότι το τώρα δεν σε ικανοποιεί?


Απορία ξαδέρφου μου ετών 5:
- Δεν καταλαβαίνω γιατί όλοι φοβούνται τόσο πολύ την ατομική βόμβα. Αφού σκοτώνει μόνο ένα άτομο τη φορά!!!!

Απορία Λέκτορα:
Γιατί μερικοί στο μεταπτυχιακό έχετε άδεια δικηγόρου και μερικοί όχι? (εχμ... γιατί τελειώσαμε διαφορετικές χρονιές ίσως??? )

και.... Διάλογος γραμματέα (με σπασμένα νεύρα) και διευθυντή( σημ.: ο διευθυντής είναι κοντούλης):
Δ: πάλι καπνίζεις ε? καλάαααα... τώρα να δεις, από 1η Ιουλίου θα πάρω τα μέτρα μου!!!
Γ: ε, δεν είναι δύσκολο, 1,50, 1,60 το πολύ....

Εσείς? Απορίες?