Κυριακή 19 Σεπτεμβρίου 2010

Μάθημα χημείας

κλαπ κλαπ! μουσική παρακαλώ....



Και, αφού μπήκαμε στο κλίμα, η ανάγνωση ξεκινά:

Ένα μόριο υδρογόνου ένα άζωτο αγαπούσε
στο παράθυρο του πόνου στην καλή του τραγουδούσε:
"Ο πυρήνας μου για σένα ηλεκτρόνια τραβάει
κι έτσι τώρα απεγνωσμένα τα δικά σου αναζητάει.
Πρώτη μου φορά σε είδα σ' ένα μόριο αμμωνία,
μα δε μου 'δινες ελπίδα κι έτσι ζω στην αγωνία!
Μα αν δε με αγαπήσεις, οξυγόνο θα κρατήσω
κι αν μονάχο μου μ' αφήσεις, στο νερό θ' αυτοκτονήσω!"

8 σχόλια:

Κωνσταντίνος Καντακουζηνός είπε...

Ελπίζω ειλικρινώς να μην χωρίσουν ποτέ, διότι η σχάσις του ατόμου θα πάρει και άλλους εις τον λαιμόν του...

Ανώνυμος είπε...

Παιδικά λευκώματα μου θύμισες...

άλλα χρόνια, αγνά, όμορφα!

καληνύχτα!!!

Ανώνυμος είπε...

Κάπου θα έπρεπε να αναφέρεται και ο "τρίτος" ο άνθρακας.

"Μα και αν το οξυγόνο με εγκαταλήψει
με άνθρακας διαμάντι θα μου χαρίσει. "

της στιγμής...


Φιλικά Νίκος

Σκορπινα είπε...

Με ανατριχιάζει και μόνο που το διαβάζω ... Δεν μπορώ τη χημεία!
Ποτέ δεν τα πήγαμε καλά εμείς οι δυο...

Απαππααπαπαπα!!!


Φιλια!

Ανώνυμος είπε...

Με συγχωρείτε για το λαθάκι...

"Μα και αν το οξυγόνο με εγκαταλήψει
ο άνθρακας διαμάντι θα μου χαρίσει. "


Φιλικά.

sunnefoula είπε...

Αγαπητέ Κωνσταντίνε,
κι εμείς το ελπίζουμε, κι εμείς!

Κου-Κούλα
άσε, βουτιά στις αναμνήσεις!

Themadinme
Ενδιαφέρουσα προσέγγιση.... Αλλά έλεγα να το αφήσω βυθισμένο στην ερωτική απογοήτευση! Καλώς μας ήρθες!

Σκορπίνα
αίθυλ-μέθυλ-πρόπυλ κλπ κλπ ... ανατριχίλα!!!

Αιθεροβάμων είπε...

Γιατί δε μας το έκαναν αυτό στη Χημεία κατεύθυνσης τα παλιά τα χρόνια; Θα χε ένα άλλο allure βρε παιδί μου το μάθημα. :p

sunnefoula είπε...

Δεν ξέρω, θα είχε μεγαλύτερη πλάκα πάντως, δίκιο έχεις!
Καλωσήρθες!
:)