so much for new beginnings :P

Που λέτε αγαπητοί μου αναγνώστες τις προάλλες πήρα απόφαση, πήρα θάρρος, πήρα φόρα και άρχισα να τρέχω. Πού να σκεφτώ ότι από την πολλή επιτάχυνση θα έτρωγα τα μούτρα μου!
Γιατί οι παλιές συνήθειες που είναι συνήθως και κακές είναι εδώ, μπαστακωμένες.
Χτες μου είπαν ότι παραδίδω εργασία αρχές Οκτώβρη (459 εγκεφαλικά γιατί δεν έχω γράψει τίποτα ενώ έχω διαβάσει ελάχιστα), οπότε από τον πανικό μου δε διάβασα. Σήμερα έμαθα ότι έχω περιθώριο μέχρι τέλη Οκτώβρη, οπότε από τη χαρά μου δε διάβασα (χοχοχοχο!).
Είπα πάντως να περάσω δημιουργικά το απόγευμα, πηγαίνοντας για παπούτσια. Είχα σταμπάρει ένα ωραίο ζεύγος και πάμφθηνο. Μπήκα στο μαγαζί και τότε αντήχησε η φωνή των γονιών μου :"δεν αγοράζουμε ποτέ παπούτσια που δεν είναι δερμάτινα!!!", οπότε τα άφησα και έφυγα. Στη συνέχεια το έριξα στα ρούχα, αλλά αποφάσισα πως έχω ήδη αρκετά, για να πέσω πάλι στα παπούτσια (οκ, ένα ζεύγος αθλητικά το χρειαζόμουν!) και να γυρίσω χώμα σπίτι.
Να κάνω μπάνιο, να σκουπίσω, να πλύνω τα πιάτα, να θυμηθώ να βγάλω τα σκουπίδια και την ανακύκλωση, να ετοιμάσω το σπίτι γιατί θα φιλοξενήσω κόσμο.
Να τακτοποιήσω λίγο τα βιβλία, αν και δεν υπάρχει άλλος χώρος.

Στη δουλειά είμαι σα ζόμπι, σκέφτομαι πως αργά ή γρήγορα θα μου περάσει η βαρεμάρα και η νωχελικότητα και απορώ πώς τα κατάφερα πέρσι, αλλά με τρομάζει η ιδέα ότι μπορεί να μην περάσει ποτέ. Πήρα λοιπόν βιταμινούλες (θα σας πω αν κάνουν δουλειά!!!).

Αυτά τα ασυνάρτητα για τώρα!

Σείριε καλή επιτυχία!