Καλοκαίρι στο μπαλκόνι

Το καλοκαίρι το καταλαβαίνω όχι μόνο από τη ζέστη ή τις μυρωδιές. Νιώθω τον ήλιο, που σιγά σιγά μετατοπίζεται καθώς βασιλεύει, για να έρθει να σταθεί ακριβώς στο κενό που αφήνουν οι απέναντι πολυκατοικίες, μερικές στιγμές πριν χαθεί πίσω από το βουνό, αφού περάσει πρώτα από το δάσος που σχηματίζουν οι κεραίες των τηλεοράσεων.


Κάθε φορά σκέφτομαι πως δεν κάθομαι στο μπαλκόνι αν και θα το ήθελα, αλλά όλο το αμελώ. Ίσως φέτος, η πρασινάδα να μου αλλάξει γνώμη τα ζεστά απογεύματα του καλοκαιριού. Γιατί στην πραγματικότητα, δεν έχω χρόνο να ρεμβάζω και δεν προβλέπεται να αποκτήσω μέσα στον επόμενο μήνα. Στο μπαλκόνι μου λοιπόν, έχω λογής λογής πράγματα: Κισσούς που έχουν φύλλα όλο το χρόνο, 2 κακτάκια, μια αλόη, λεβάντα, μια γιούκα που την κλαδεύω προσεκτικά μη μου βγάλει κανένα μάτι, βολβούς (νάρκισσοι), κρινάκια (αν ζουν ακόμα), χρυσάνθεμα (που νομίζω με έχουν εγκαταλείψει προ πολλού), μια γαρυφαλλιά που επιβίωσε εδώ και 3 χρόνια από εβδομάδες αποτισιάς *για την οποία είμαι πολύ υπερήφανη μιας και κάνει υπέροχα κόκκινα γαρύφαλλα, και τη φύτεψα εγώ κόβοντας ένα κλαδάκι από ένα μπουκέτο γαρύφαλλα που μου είχαν φέρει* και φυσικά.... πολλές μα πολλές μέντες!!!!Μέχρι πέρσυ είχα και 5-6 βασιλικούς (ζήτω το πέστο!!!!!), αλλά έκαναν πάρτυ οι κάμπιες και είπα να μην περνάω τον ελεύθερο χρόνο μου κυνηγώντας τες, και χαλάλι το πέστο.
Μη φανταστείτε καμία ζούγκλα, είναι όλα σε μπαλκόνι level, είναι αρκετά όμως να μου αλλάξουν τη διάθεση.
Σήμερα κατέβασα την τέντα. Έτσι, άρχισε επίσημα η θερινή περίοδος στο σπιτικό μου. Πόρτες ανοιχτές, τέντα κάτω, και ξαφνικά το σπίτι μεγαλώνει, γίνεται ένα με το μπαλκόνι και η πρασινάδα αγκαλιάζει το χώρο (αφήστε που με κρύβει κι από τους περίεργους γείτονες!!)

τοπ 3+1 στο μπαλκόνι ( τσάι με λεμόνι?!)
(τυχαία σειρά)

1. Το πρώτο πάρτυ σπίτι μου, εγώ Α΄ έτος, τέλη Ιουνίου, διακοπή εξεταστικής (τότε γινόταν στη Χαλκιδική μια σύνοδος Υπουργών Παιδείας). Όλοι οι τρελοί (με την καλή έννοια) σπίτι μου, μέχρι που βρεθήκαμε με 3 κιθάρες, 2 τουμπερλέκια, 1 βιολί κλπ. Καθισμένοι οι μισοί μέσα και οι μισοί στο μπαλκόνι, στα δανεισμένα σκαμπώ από τη διπλανή, να γκαρίζουμε από τις 9 τη νύχτα ως τις 6 το πρωί ασταμάτητα. Το ότι βγαίνανε στα μπαλκόνια και τους αφιερώναμε τραγούδια ή μας κάνανε παραγγελιές, ασχολίαστο.
2. Το πρώτο μου ξημέρωμα, εκεί. Όπως ξέρετε, δεν είμαι πάρτυ άνιμαλ. την πρώτη φορά που έμεινα ξύπνια σερί ως το πρωί, μετά το υπ. αριθμ. 1, ο ήλιος μας βρήκε παρέα με την ξαδέρφη μου (εκείνη με καφέ και τσιγάρο, εμένα με μια σοκολάτα), να τα λέμε. Μετά βέβαια ο ήλιος βρήκε την ξαδέρφη μου να πλένει πιάτα χιχιχιχιχι!
3. Εγώ με παρέα στο μπαλκόνι. Κρασί και μια αγκαλιά. Δεν ήθελα τίποτε άλλο... :)
4. Βράδυ, μετά από συναυλία Μαχαιρίτσα, Μητσιά κλπ στο Λυκαβηττό, όπου αφού ο Μητσιάς έχει τραγουδήσει το ερωτικό ενώ πίσω του σκίζουν οι αστραπές τον ουρανό, εγώ και η ξαδέρφη πιάνουμε τη μισή ανθοδέσμη του Μαχαιρίτσα (κάπου πρέπει να έχω κρατήσει ένα λουλουδάκι), και στη συνέχεια σπίτι και... μπαλκόνι. Απολαμβάνουμε την καλοκαιρινή μπόρα προστατευμένες κάτω από την τέντα και δε μιλάμε. Καταλαβαινόμαστε σιωπώντας...

Αγαπητό μου μπαλκόνι σου υπόσχομαι πως από τούδε και στο εξής δε θα σε χρησιμοποιώ μόνο για να απλώνω!!!
(τώρα που το σκέφτομαι, ωραίο διάβασμα έκανα στο μπαλκόνι παλιότερα. όσο δε σχολίαζε ο απέναντι τουλάχιστο!)
(Γιατί κάθομαι και γράφω βλακείες αντί να πάω να διαβάσω?)
(Γιατί να διαβάσω κοτζάμ Σαββατόβραδο?)
(Αφού δε θα βγω, γιατί να μη διαβάσω?)
(somebody stop me!)
(system failed)
:P


(Ιστορίες για μπαλκόνι άλλος κανείς?)