Μη, δεν είμαι εδώ....

Το αποφάσισα. Πρέπει να ξεκινήσω. Ξεκινάω. τρία δύο ένα πάμε!
Γι αυτό και για λίγο μάλλον θα χαθώ από τη μπλογκόσφαιρα, όχι τελείως βέβαια, πάντα σας διαβάζω (απλά δεν έχω πάντα κάτι να πω και δε θέλω να γράφω μόνο για να γράψω :)). Θα σας διαβάζω διακριτικά, και αν δεν καταφέρνω να διαβάσω (αλλά και για να μη διαβάσω) αν μου έρθει, θα ποστάρω. Διότι η αποχή από το blogging εύκολα δηλώνεται, δύσκολα γίνεται πράξη (σαν να αρχίζεις να πίνεις τον καφέ σκέτο από γλυκό ένα πράγμα, απλά δε γίνεται!)

Στο μεταξύ, θα σας αφήσω (είπαμε, προσωρινά) με ένα διάσημο πλέον βίντεο που μου χάρισε πολλά λεπτά κοιλιακών και γέλιου (διαβάστε και τα σχόλια) για να ασχοληθώ με την ελληνιστική Αίγυπτο :Ρ

enjoy!




φιλιαααααα!

so much for new beginnings :P

Που λέτε αγαπητοί μου αναγνώστες τις προάλλες πήρα απόφαση, πήρα θάρρος, πήρα φόρα και άρχισα να τρέχω. Πού να σκεφτώ ότι από την πολλή επιτάχυνση θα έτρωγα τα μούτρα μου!
Γιατί οι παλιές συνήθειες που είναι συνήθως και κακές είναι εδώ, μπαστακωμένες.
Χτες μου είπαν ότι παραδίδω εργασία αρχές Οκτώβρη (459 εγκεφαλικά γιατί δεν έχω γράψει τίποτα ενώ έχω διαβάσει ελάχιστα), οπότε από τον πανικό μου δε διάβασα. Σήμερα έμαθα ότι έχω περιθώριο μέχρι τέλη Οκτώβρη, οπότε από τη χαρά μου δε διάβασα (χοχοχοχο!).
Είπα πάντως να περάσω δημιουργικά το απόγευμα, πηγαίνοντας για παπούτσια. Είχα σταμπάρει ένα ωραίο ζεύγος και πάμφθηνο. Μπήκα στο μαγαζί και τότε αντήχησε η φωνή των γονιών μου :"δεν αγοράζουμε ποτέ παπούτσια που δεν είναι δερμάτινα!!!", οπότε τα άφησα και έφυγα. Στη συνέχεια το έριξα στα ρούχα, αλλά αποφάσισα πως έχω ήδη αρκετά, για να πέσω πάλι στα παπούτσια (οκ, ένα ζεύγος αθλητικά το χρειαζόμουν!) και να γυρίσω χώμα σπίτι.
Να κάνω μπάνιο, να σκουπίσω, να πλύνω τα πιάτα, να θυμηθώ να βγάλω τα σκουπίδια και την ανακύκλωση, να ετοιμάσω το σπίτι γιατί θα φιλοξενήσω κόσμο.
Να τακτοποιήσω λίγο τα βιβλία, αν και δεν υπάρχει άλλος χώρος.

Στη δουλειά είμαι σα ζόμπι, σκέφτομαι πως αργά ή γρήγορα θα μου περάσει η βαρεμάρα και η νωχελικότητα και απορώ πώς τα κατάφερα πέρσι, αλλά με τρομάζει η ιδέα ότι μπορεί να μην περάσει ποτέ. Πήρα λοιπόν βιταμινούλες (θα σας πω αν κάνουν δουλειά!!!).

Αυτά τα ασυνάρτητα για τώρα!

Σείριε καλή επιτυχία!

Αυλαία και πάμε!


Πάνω στο γραφείο μου έχω δυο στοίβες με βιβλία, μια με αγγλικά άρθρα, δυο τηλέφωνα, ρολόι, μικροπράγματα, μια μολυβοθήκη, το ημερολόγιο και μια κούπα που δεν έχει πια καφέ μέσα.
Το έχω ξαναπει, ο Σεπτέμβρης είναι η δική μου πρωτοχρονιά. Και έχω στόχους που θέλω να πετυχω και διστάζω να βάλω μπρος. Κυρίως από τεμπελιά (είπαμε , ένα από τα μεγάλα μου ελαττώματα!).
Αποφάσισα λοιπόν μετά την τελευταία γουλιά του καφέ, να με μαλώσω. Να με βάλω στη θέση μου. Να μην αφήσω την τεμπελιά μου και τη βαρεμάρα να με καπελώσει. Να εκμεταλλευτώ το χρόνο μου και να μην αναλώνομαι στα ίδια και στα ίδια (ξέρω εγώ!).

Καινούρια αρχή λοιπόν!
Κι ας θέλω διακοπές ενω καλά καλά δεν έφυγε το φθινόπωρο,
κι ας θέλω να χουζουρεύω ως το μεσημέρι
κι ας ξυπνάω το πρωί με δυσκολία,
και χίλια δυο ακόμα.

Τελευταία, το έχω γυρίσει στο ροκ εφ εμ αντί για μελωδία. δεν ξέρω γιατί (εκτός του ότι το σήμα του μελωδία μου έκανε νερά), ίσως επειδή παίζει τραγούδια που μου είναι πολύ οικεία από τα προηγούμενα χρόνια. Αλλά βρε παιδί μου, οι φωνές μερικών ανθρώπων ΔΕΝ κάνουν για ραδιόφωνο!!! Τρομακτικές!!!!

.

Μάθημα χημείας

κλαπ κλαπ! μουσική παρακαλώ....



Και, αφού μπήκαμε στο κλίμα, η ανάγνωση ξεκινά:

Ένα μόριο υδρογόνου ένα άζωτο αγαπούσε
στο παράθυρο του πόνου στην καλή του τραγουδούσε:
"Ο πυρήνας μου για σένα ηλεκτρόνια τραβάει
κι έτσι τώρα απεγνωσμένα τα δικά σου αναζητάει.
Πρώτη μου φορά σε είδα σ' ένα μόριο αμμωνία,
μα δε μου 'δινες ελπίδα κι έτσι ζω στην αγωνία!
Μα αν δε με αγαπήσεις, οξυγόνο θα κρατήσω
κι αν μονάχο μου μ' αφήσεις, στο νερό θ' αυτοκτονήσω!"

Τα παλιά τετράδια

Ψάχνοντας αφορμή να μη διαβάσω εεεε κάτι χαρτιά εννοώ, έπεσα πάνω σε κάτι παλιά τετράδια, που μικρή έγραφα στίχους, πράγματα που μου έκαναν εντύπωση κλπ.
Ιδού μερικά:

Κάποιος είναι πολυάσχολος!
Κάποιος έχει εξαφανιστεί...
Κάποιος δε στέλνει ούτε ένα μήνυμα!
Λυπάμαι πολύ. Είστε ο πιο.. αναίσθητος κρίκος!
(εποχή των νόκια, των σμς, του πιο αδύναμου κρίκου)

Το παρελθόν έχει πρεσβυωπία, το μέλλον έχει μυωπία και το παρόν είναι τυφλό!
(όπως και η δικαιοσύνη)

Η αληθινή αγάπη όχι μόνο σέβεται την ατομικότητα του άλλου, αλλά επιδιώκει να την καλλιεργήσει ριψοκινδυνεύοντας το χωρισμό ή ακόμα και την απώλεια.
(γιεπ... τότε που ήμασταν ιδεαλιστές :Ρ)

Πολλοί νομίζουν πως έχω δαγκώσει τη λαμαρίνα μαζί σου, άλλοι πάλι πως την έχω καταπιεί, τώρα είμαι στη διαδικασία της πέψης και σε λίγο θα σε έχω χεσμένο!
(άγρια νιάτα...)

Cutty Shark στα κρητικά: (πω πω τι βλακείες αντ- έγραφα!)
Μωρέ θωργιέ με και πε μου άνε πιστεύγεις στον έρωτα με τη μια? όι?? άνε κάνω ομπρός σου μια ανεκουλουρίδα τσε με κανανοίξεις πάλι, ήντα λες?


Ήθελα να σου στείλω κάτι απερίγραπτα όμορφο, καυτό, γλυκό, ερωτικό, δυναμικό, έξυπνο, αλλά δυστυχώς δε χωράω στην οθόνη σου. Τηλέφωνο είναι αυτό που έχεις?
(εποχή κινητών- παντόφλα)

Θα ήθελα να ήσουν στο δωμάτιό μου, να ήσουν τώρα στο κρεβάτι μου, κάτω από το πάπλωμα....
Να σου δείξω το καινούριο μου ρολόι που φωσφορίζει στο σκοτάδι!
(βασικά αυτό μπορώ να το στείλω στο φίλο μου αν με εκνευρίσει για να του τη σπάσω χοχοχο)

Καλημέρα! θέλετε να δηλώσετε συμμετοχή στη ΦΑΡΜΑ? έχουμε βρει τους παίκτες και ψαχνουμε τα ζώα!!!
(εποχή ριάλιτι)


Αυτά προς το παρόν! <εσάς, ποιό σας άρεσε? :)

Εκείνος κι εκείνη

Μεσημέρι, γυρνάω από τη δουλειά αποκαμωμένη και βιαστικά τρέχω να προλάβω το λεωφορείο. Ανεβαίνω βιαστικά και χώνομαι προς τα πίσω για να βρω θέση. Κάθομαι ανάποδα και έχω μπροστά μου στη γαλαρία ένα ζευγαράκι. Εκείνος (Ε),σορτσάκι, ψηλός αδύνατος και μελαχροινός κι εκείνη (ε)ξανθιά γαλανομάτα, με μια κοτσίδα στο πλάι, ο ένας 17 στα 18 και η άλλη πιο μικρή, μάλλον 16, συζητούν κι εγώ κρατώντας αγκαλιά την τσάντα μου προσπαθώ να μην τους κοιτάζω για λόγους διακριτικότητας.
Δε μπορώ όμως να μην τους ακούω... και να θυμάμαι..:
Ε: δεν ξέρω τί να κάνω... η μάνα μου μου λέει να παρατήσω το σχολείο, να βρω μια δουλειά. Μετά είναι κι ο στρατός.. Αλλιώς τα υπολόγιζα, δεν περίμενα πως θα έμενα στην τάξη.
ε: Μην αφήσεις το σχολείο, ο αδελφός μου το άφησε και δεν έδωσε ποτέ πανελλαδικές...
Ε:ναι, αλλά κάτι πρέπει να γίνει. Αν ο αδελφός μου πάει υδραυλικός, εγώ θα γίνω ηλεκτρολόγος. Θα κερδίζω πολλά, είδες τί αυτοκίνητο έχει ο Κ. για να το συντηρει, θα βγάζει πολλά!
ε: ναι, αλλά πρέπει να τελειώσεις το σχόλείο!!! ο αδελφός μου δεν έδωσε ποτέ πανελλαδικές...
Ε: καλά, θα δούμε τί θα κάνω. Κάτσε να πάω πρώτα στρατό. Πολλά αλλάζουν με το στρατό.
ε:ναι, και ο αδελφός μου γύρισε αλλιώτικος...
Ε: να δω πότε θα μου έρθει και το χαρτί να πάω. Και ως τότε βλέπουμε.
ε:ως τότε μπορεί να μην είμαστε καν μαζί!
Ε: ως τότε βλέπουμε...
ε: ναι αλλά μπορεί να μένουμε μαζί! Εγώ θέλω να φύγω από το σπίτι! Αλλά σκέφτομαι τη μαμά μου, μου σπάει τα νεύρα αλλά νιώθω τύψεις να την αφήσω γιατί, να, μου λέει, όταν ήσουν μωρό και κάτι τέτοια και τη λυπάμαι....
Ε: ναι αλλά δε θα σε χάλαγε να φύγεις
ε: δεν ξέρω, ίσως να πάω στον πατέρα μου ή να την απειλήσω ότι θα πάω. Ακόμα θυμάμαι εκείνο το χαστούκι, έκαιγε το μάγουλό μου.
Ε: εμένα οι δικοί μου είναι μαζί, αλλά ο πατέρας μου δε δίνει δεκάρα για τη μάνα μου. Του μιλάει και τη γράφει κανονικά.
ε: ο πατέρας σου είναι στον κόσμο του- μην το πάρεις στραβά! Η μαμά σου δεν εκνευρίζεται?εγώ θα εκνευριζόμουν πολύ!
Ε: τί να σου πω! η μάνα μου δε λέει να το βουλώσει! δεν ξέρει πότε να σταματήσει!
ε: ουφφφφφφ
Ε: νυστάζεις?
ε: ναι, δεν κοιμήθηκα καλά το βράδυ!
Ε: γιατί?
ε: είδα εφιάλτες... δε θέλω να τους θυμάμαι! ορίστε, τώρα τους θυμήθηκα πάλι... Ξέρεις τί είδα? ότι συναντήθηκα στο δρόμο με τον Χ και με κυνηγούσε και εγώ δεν ήθελα και έτρεχα και έκλαιγα και φώναζα, σε έψαχνα αλλά δεν ήσουνα πουθενά....
Ε: τον πρώην σου? έτσι και τον πετύχω θα φάει πολύ ξύλο. Ακόμα τον σκέφτεσαι?
ε: όχι! αυτό το όνειρο σημαίνει μάλλον ότι σε έψαχνα και δε θέλω να σε χάσω! ενώ εσύ...
Ε: τί εγώ?
ε: όλο λόγια είσαι... όλο λες για παντα και ποτέ και όλο με πληγώνεις! Θέλω ι εγώ μια φορά να σε πληγωσω, να δεις πώς είναι!
Ε: μα σου λέω δεν έκανα τίποτε τότε με την Κ. Δε με πιστεύεις? Σου ορκίζομαι!
ε: και για άλλα μου ορκίστηκες. έχω μάθει να μην πιστεύω σε όρκους.
Ε: αφού σε αγαπάω βρε κουτό! Και για τον Χ μην ανησυχείς, θα σε παίρνω εγώ από το σχολείο κάθε μέρα!
ε: εντάξει! πάρε με αγκαλιά τώρα!

Και κάπου εκεί κατέβηκα να προλάβω τη στάση μου χαμογελώντας. Είχα ξεχάσει πόσο γρήγορα περνάς από τη χαρά στη λύπη, από την ευτυχία στην απόγνωση, από την αισιοδοξία στη μιζέρια και αντίστροφα. Να μιλάς, να προβληματίζεσαι, να κλαις, και στο τέλος να τα ξεχνάς όλα με μια αγκαλιά....

for Coula

Μιας και επρο(σ)κλήθην και μπήκα στο χορό, θα χορέψω.
Παραθέτω τις ερωτήσεις της Cou-Coulas και τις δικές μου απαντήσεις.
Όστις θέλει παίζει, ερωτήσεις νέες δε θα κάνω αφενός γιατί αυτές είναι επαρκώς "στριμωχτικές", αφετέρου γιατί έχω κάψει εγκέφαλο (όχι, δε σας λέω τί διαβάζω!)

πάμε:

1. Όρισε το δικό σου τρίπτυχο της επιτυχίας μιας σχέσης.
αγάπη- εμπιστοσύνη- επικοινωνία (μπορώ να στριμώξω και τη χημεία? την οποία βέβαια λαμβάνω ως πρόκριμα άρα βρίσκεται πριν το τρίπτυχο...οκ! σταματώ!)

2. Ο άνθρωπος αλλάζει; Κι αν ναι προς ποια κατεύθυνση και από ποια ερεθίσματα;
Αλλάζει. όχι απαραίτητα προς το καλύτερο. Οτιδήποτε μπορεί να τον αλλάξει, αν αυτός το κρίνει αρκετά σοβαρό.

3. Το πάντα και το ποτέ: ποια είναι η κοσμοθεωρία σου για τις δυο έννοιες;
Το πάντα είναι ύπουλη λέξη που δημιουργεί βάρος και κούραση. ένα βήμα τη φορά.
Το ποτέ, ακόμα πιο ύπουλη. Συνήθως όταν λες ποτέ για κάτι, το λούζεσαι.



4. Τι συμβολίζουν για σένα οι λέξεις: ψυχή, έρωτας, φιλία, δύναμη, υπομονή, εγωισμός, φθορά, θάνατος, ζωή;
Ψυχή: Αυτό που μένει κάπου και κάπως όταν θα έχουμε φύγει. Σύντροφος παρ' όλα αυτά της καρδιάς και του μυαλού.
έρωτας: έντονο συναίσθημα που μας κάνει να θυμόμαστε πως είμαστε ζωντανοί. Και όποιος το παίζει υπεράνω, ή φοβάται, ή λέει ψέμματα.
(σημ: κάποια στιγμή θα προσπαθήσω να κάνω ένα ποστ για τη σχέση έρωτα και ψυχής στην αρχαία ελλάδα)
φιλία: Μια μορφή συγγένειας κατά την οποία επιλέγουμε εμείς εκούσια τους ανθρώπους που θέλουμε δίπλα μας. Μια σχέση που μας κάνει καλύτερους και μας στηρίζει.
Δύναμη: κατάσταση που φανερώνει το χαρακτήρα μας.
Υπομονή: αρετή.
εγωϊσμός: μικρόψυχο και καταστροφικό συνήθως, παρ' όλα αυτά συχνό συναίσθημα
φθορά:η καθημερινή τριβή και η μιζέρια. Η φθορά του να μοιράζεσαι και να αναλώνεσαι και να το μετανιώνεις
θάνατος: βίαιη απώλεια. Το ξέρω.
ζωή: γεννηση, χαρά. Αλλά και το να ζεις πραγματικά, να απολαμβάνεις την κάθε μέρα, να χαμογελάς στο γείτονα και άλλα πολλά!

5. Η κοινωνία οδεύει προς το βούρκο! Ποια μία και μοναδική αξία πιστεύεις πως μπορεί να την σώσει και γιατί;
Το φιλότιμο! Αν θεωρείται αξία. Γιατί καθένας θα κάνει σωστά τη δουλειά του. Δε θα χρειάζονται ελεγκτές των ελεγκτών ω ελεγκτές και πάει λέγοντας...

6. Ναρκωτικά : Δώσε μου μια δραστική λύση για να μην πεθαίνουν νέοι άνθρωποι!
Σωστή παιδεία. Και μέλλον. Να ξέρεις ότι μπορείς να καταφέρεις κάτι με τη ζωή σου, να ζήσεις με αξιοπρέπεια. Και στήριξη. Πραγματική.

7. Ποια πιστεύεις πως είναι η θέση σου μέσα στο σύμπαν; Ποιον σκοπό επιτελεί η παρουσία σου σε αυτό;
Δεν το έχω σκεφτεί, χμμμμμ

8. Για ποιον ένα και μοναδικό λόγο θα διέγραφες το blog σου;
Θα το διέγραφα αν έφτανα στο σημείο να αυτολογοκρίνομαι ή να προβληματίζομαι αν θα πρέπει να γράψω κάτι για το φόβο των αναγνωστών.


9. Γνωστοποίησε 3 άθλια ελαττώματα σου, 3 μέτρια ελαττώματα σου και 3 μικρά ελαττώματα σου!
Πάμε από τα πιο έντονα σε αυτά που εμφανίζονται σε μικρότερη ένταση και βαθμό:
τεμπέλα
λιχούδα
λαίμαργη
περίεργη
επίμονη
πλεονέκτρα
ζηλιάρα (το έβαλα στα μικρά γιατί μου περνάει πολύ γρήγορα :ΡΡ)
κτητική
σπάταλη

(επίσης φλύαρη και χαζοχαρούμενη και άτσαλη και... ωπ! πάλι βγήκα εκτός θέματος!)

10. Συμβούλεψε ένα νέο παιδί προτείνοντας 3 αρετές που θα πρέπει να αποκτήσει και 3 αντι-αρετές που θα πρέπει να αποφύγει για να μπορεί να λέγεται άνθρωπος.

κατανόηση
συμπόνοια
σταθερότητα στις αξίες του

υποκρισία
σκληρότητα
εγωκεντρισμό

Αυτό σημαίνει παίζω με το φαΐ μου!

Κι εγώ! Κι εγώ παίζω!!!

Λοιπόοον... με κάλεσαν και εμένα αφενός η αγαπητή Και λοιπόν; Και συνεπώς; Και γι' αυτό αλλά και το φίλτατο μαρουλάκι .

Οι κανόνες έχουν ως εξής:

1.Ποιος σε προσκάλεσε;
2.10 πράγματα που αγαπάς
3.Να προσκαλέσεις 10 μπλόγκερς

Την πρώτη ερώτηση την απάντησα πριν καν ξεκινήσω το παιχνίδι... Πάμε στα δύσκολα τώρα και σε τυχαία σειρά:

1.Την οικογένειά μου, εξ αίματος και "εκ φιλίας"
2.Το διάβασμα, τα βιβλία
3. Το ηλιοβασίλεμα. Όσο χάλια και να είναι η μέρα, πάντα με παρηγορεί.
4. Τη θάλασσα, νιώθω μια παράξενη έλξη
5. Το φθινόπωρο, τη βροχή, τη μυρωδιά του χόρτου και το χώμα που νοτίζει
6. Τη μουσική, παντού και πάντοτε και για πάντα
7. Τη σοκολάτα και τη ζάχαρη (με πιάσατε!)
8. Τα απροσδόκητα χαμόγελα
9. Τους περιπάτους στην ΑΘήνα
10. Τα ταξίδια που ονειρεύομαι

πλας one: τις γάτες (και όχι, μην κάνετε συνειρμούς και σχόλια!!!)


Με τη σειρά μου καλώ να παίξουν τους :

Σείριο,
next_day
Σκορπίνα
efi
Μικρός Χείμαρρος
Νερένια
Χρονοστιβάδα (είσαι εδω????)
γνωστός άγνωστος
Iliokamenos
Maria (ας μην έχεις blog, υπάρχουν και τα σχόλια :Ρ)

όταν έρχονται τα σύννεφα