Παράλογα (ή) και εκνευριστικά...

~Περιμένεις στο ισόγειο να έρθει το ασανσέρ για να ανέβεις πάνω. Πώς θα έρθει αν δεν το έχεις καλέσει καν???????Τι περιμένεις καλέ μου? το τραμ???? (και περίπτωση νούμερο δύο: έχει πατήσει το κουμπί που δείχνει προς τα κάτω. ΥΠΟΓΕΙΟ. Θες να πας υπόγειο? όχι? τότε γιατί τρελαίνεις τα ασανσέρ?????)

~Στάση λεωφορείου. περίπτωση 1:
το λεωφορείο αχνοφαίνεται από μακριά. Η ανθρώπινη μάζα ανασυντάσσεται. αναλύει με μαθηματική ακρίβεια και ταχύτητα κλάσεως ίντελ πέντιουμ όλες τις πιθανές θέσεις στάσης του λεωφορείου. Σπρώχνει και σκουντάει, μέχρι να βρεθεί στην ιδανική γι αυτό θέση. Το λεωφορείο πλησιάζει. Οι πόρτες ανοίγουν, το πλήθος εκτοξεύεται μέσα. σπρώχνει, πατάει, κάθεται . Οι άτυχοι αγωνίζονται ακόμα να μπουν. Κάτι γιαγιάδες έχουν σακατέψει το μισό κόσμο με τις σακούλες της λαϊκής, μια κοπελίτσα έχει πατήσει 3-4 με τη βαλίτσα,μια κυρία φωνάζει μην της σπάσουν τα αβγά και μια σακούλα με ψάρια έχει αρχίσει να αρωματίζει το χώρο. Και ενώ λες,δε μπορεί, τα είδα όλα, το πλήθος συνεχίζει να προσπαθεί να στριμωχτεί μέσα. να το ζουπάει η πόρτα (ή να μην κλείνει) και να επιμένει. Και τότε.... αχχ τότε είναι που τολμάν να το ξεστομίσουν.....
" Πηγαίνετε λίγο πιο κει να μπούμε κι εμείς!!!!". Πού να πάμε κυρά μου???? να κολλήσουμε στο ταβάνι? ο σπάιντερμαν είμαστε? ή να χωθώ κάτω από το κάθισμα? τώρα που το σκέφτομαι, αν έβγαζα το κεφάλι και ένα μπράτσο έξω ίσως και να κάναμε λίγο χώρο. ΕΛΕΟΣ!!!

Σκηνικό Νο 2: το λεωφορείο φτάνει στην στάση , ετοιμάζομαι να κατέβω. Με το που ανοίγουν οι πόρτες, ορμάει ο κόσμος μέσα. Μα που θα πάτε σε μια σταλιά λεωφορείο αν δεν κατέβουμε πρώτα οι μέσα???? ειλικρινά, μια φορά είχα σκεφτεί να μπαστακωθώ στην πόρτα , να σπρώχνουνε οι έξω, να σπρώχνουμε κι οι μέσα, να κάνουμε διαγωνισμό!. Ε μα...


(Update) Λεωφορείο, περίπτωση 3: Πλησιάζει η στάση. Σε βλέπει που πατάς κουδούνι, σηκώνεσαι (αν κάθεσαι) , ανασκουμπώνεσαι , παίρνεις αγκαλιά το πακέτο με τις χαρτούρες, πατάς/πατιέσαι/σπρωνχεις/σπρωχνεσαι να πλησιάσεις στην πόρτα ,κάνεις ισορροπία και μένεις όρθια μετά από αγωνιώδεις προσπάθειες (γιατί ως γνωστόν οι οδηγοί εδώ έχουν έναν καταπιεσμένο σουμάχερ μέσα τους που βρίσκει πρόσφορο έδαφος στην ΑθηναΙκή στέππα ) και 30 μέτρα πριν τη στάση .... να τη! έρχεται από πίσω σου! νιώθεις την ανάσα της στο σβέρκο σου και το σπρώξιμο στα παΐδια σου. και τότε.... ΚΑΝΕΙ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ!!!!!!! Θα κατεβείτε???????? όοοοχι καλέ!!! έτσι σηκώθηκα! γιατί μ' αρέσει να πατάω το κουδούνι!!!

~Αρκετά για τώρα... Πίσω στο διάβασμα!!!!!