Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2008

Σε όλους τους φίλους μου...




...Ύστερα σκέφτηκε: νόμιζα πως ήμουν πλούσιος, έχοντας ένα λουλούδι μοναδικό, και δεν είχα παρά ένα κοινό τριαντάφυλλο.
Και τότε εμφανίστηκε η αλεπού.{...}
"Έλα να παίξουμε" της πρότεινε ο μικρός πρίγκηπας. "Είμαι πολύ λυπημένος..."
"Δε μπορώ να παίξω μαζί σου" του είπε η αλεπού."Δεν είμαι εξημερωμένη".
"Α, συγγνώμη!" έκανε ο μικρός πρίγκηπας.
Μα, αφού το σκέφτηκε, πρόσθεσε:
"Τί θα πει εξημερωμένη;" {...}
" Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό" είπε η αλεπού. "Θα πει να κάνεις δεσμούς..."
"Να κάνεις δεσμούς;"
"Ασφαλώς", είπε η αλεπού."Για μένα είσαι ως τώρα μονάχα ένα αγοράκι, ίδιο κι απαράλλαχτο με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια. Και δε σ' έχω ανάγκη. Ούτε κι εσύ με έχεις ανάγκη.Για σένα δεν είμαι παρά μια αλεπού, ίδια με άλλες εκατό χιλιάδες αλεπούδες.Αν όμως με εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο..."
"Αρχίζω να καταλαβαίνω", είπε ο μικρός πρίγκηπας. "Υπάρχει κάποιο λουλούδι... νομίζω ότι με έχει εξημερώσει..."

"Η ζωή μου είναι μονότονη. Κυνηγάω κότες, με κυνηγάνε οι άνθρωποι. Όλες οι κότες μοιάζουν και όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν. Κάπως βαριέμαι λοιπόν. Αν όμως μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα λάμψει. Θα αναγνωρίζω έναν ήχο βημάτων αλλιώτικο απ' όλους τους άλλους. Τα βήματα των άλλων με κάνουν και χώνομαι στη γη. Τα δικά σου θα με φωνάζουν έξω απ' τη γη, σαν να ναι μουσική! Ύστερα δες! Να, κάτω εκεί, βλέπεις εκείνα τα σπαρμένα χωράφια; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Το σιτάρι δε μου χρειάζεται. Τα στάχυα στα χωράφια δε μου θυμίζουν τίποτα. Κρίμα ε!Εσύ όμως έχεις χρυσαφένια μαλλιά. Έτσι, θα είναι υπέροχα όταν μ' εξημερώσεις! Το χρυσαφένιο στάρι θα μου θυμίζει εσένα. Και θ' αγαπάω τη βουή του ανέμου μες στα στάχυα."
"Δε μαθαίνεις παρά τα πράγματα που εξημερώνεις" είπε η αλεπού. " Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίσουν τίποτα. Όλα τα παίρνουν έτοιμα από τα μαγαζιά. Αφού όμως δεν υπάρχουν μαγαζιά να πουλάνε φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν φίλους.Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με!"
"μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Η ουσία δε φαίνεται με τα μάτια. Ο καιρός που αφιέρωσες στο τριαντάφυλλό σου το κάνει τόσο σημαντικό"...


(Απόσπασμα από το βιβλίο Ο Μικρός Πρίγκηπας)


Έτσι είναι όλες οι σχέσεις, φιλικές, οικογενειακές, ερωτικές. Θέλουν χρόνο, και φροντίδα. Και ας μη δίνουν πάντα καρπούς... Οι άνθρωποι θα έρχονται και θα φεύγουν, μα θα είναι πάντα κάποιοι που θα μένουν δίπλα σου, ακόμα κι αν βρίσκονται πολύ μακριά.
Τα συναισθήματα μας τρομάζουν. Από τη στιγμή που παραδεχόμαστε πως αγαπάμε κάποιον, είμαστε ευάλωτοι. Το κέφι ή η ευτυχία μας εξαρτάται από το αν θα ανταποκριθεί στα συναισθήματά μας. Και, εκτός από την οικογένεια, που πολλές φορές νιώθει "υποχρεωμένη" να μας αγαπάει, οι φίλοι και οι εραστές είναι από τα πιο δύσκολα κομμάτια της συναισθηματικής ζωής μας.

Αφιερωμένο λοιπόν σε όλους όσους αγαπώ και με αγαπούν (ελπίζω), με την ευχή να μην ξεχάσουν ποτέ το μικρό πρίγκηπα που κρύβουν μέσα τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια: