Θα έρθει άσπρη μέρα και για μας...

Έξω χιονίζει. Από χθες το μεσημέρι δειλά δειλά, για να συνεχίσει πιο έντονα το βράδυ, και να συνεχίζει ως τώρα.
Όλα είναι πιο όμορφα καλυμμένα με χιόνι.Τόσο άσπρο μέσα στη βρώμικη πόλη! Και όλα είναι ήσυχα και γαλήνια (εμ βέβαια που να κυκλοφορήσουν τα μηχανάκια με τέτοιον καιρό). Κρατάω κουρτινες και παντζούρια ανοιχτά για να χαζεύω έξω τις νιφάδες. Τα φυτά μου έχουν γίνει άσπρα και λυγίζουν από το βάρος του χιονιού. Τα δέντρα στο δρόμο είναι πανέμορφα, και οι τέντες των απέναντι δεν είναι πια καφεπορτοκαλί (χεχε).
Προσπαθώ να διαβάσω, αλλά προτιμώ να χαζεύω έξω! Για χιονοπόλεμο κανείς?

oh, baby baby it's a wild world...

Now that I've lost everything to you
You say you wanna start something new
And it's breakin' my heart you're leavin'
Baby, I'm grievin'
But if you wanna leave, take good care
I hope you have a lot of nice things to wear
But then a lot of nice things turn bad out there

[Chorus:]
Oh, baby, baby, it's a wild world
It's hard to get by just upon a smile
Oh, baby, baby, it's a wild world
I'll always remember you like a child, girl

You know I've seen a lot of what the world can do
And it's breakin' my heart in two
Because I never wanna see you a sad girl
Don't be a bad girl
But if you wanna leave, take good care
I hope you make a lot of nice friends out there
But just remember there's a lot of bad and beware

[Chorus]

Baby, I love you
But if you wanna leave, take good care
I hope you make a lot of nice friends out there
But just remember there's a lot of bad and beware

[Chorus]

Maitena 2

Eπειδή η εξεταστική θέλει καλοπέραση, σας παραθέτω ένα κείμενο από τη Μαϊτένα , που, αν και μη επίκαιρο (παγετός έρχεται, όχι καύσωνας!), με έκανε να γελάσω πολύ...
έτοιμοι??? Φύγαμε!!!

ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΤΡΑΓΩΔΙΕΣ ΟΤΑΝ ΠΑΣ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΜΑΓΙΟ

1) Το Δοκιμαστήριο:
Είναι το αντίθετο της βιτρίνας ενός μαγαζιού.
όλα όσα σε ξετρελαίνουν όταν στέκεσαι απέξω,
σου κόβεται η όρεξη να τα αγοράσεις όταν βρεθείς
εκεί μέσα.

Είναι συνήθως μικρό, άβολο, αποπνικτικό,
δεν κλείνει καλά...
και πάνω απ' όλα τρομακτικά φωταγωγημένο!

Στην καλύτερη περίπτωση, την κακιά στιγμή
θα τη ζήσεις μέσα στην απομόνωση του 1 επί 1.
Όμως συχνά, θα πρέπει επιπλέον να περιφέρεις την ταπείνωσή σου ενώπιον τρίτων, προς αναζήτηση
ενός ολόσωμου καθρέφτη που βρίσκεται... έξω.


2) Το Μαγιό

Το να βρεις ένα μαγιό είναι πιο δύσκολο κι
από το να ερωτευτείς το σωστό άντρα.
Το μπικίνι είναι δυο κομμάτια...
που ποτέ δεν σου ρχονται καλά μαζί.
-Πάρτε το 2 σε 1.. για να βάζετε το
σουτιέν του ενός με το κιλοτάκι του άλλου!

Αυτά της μόδας θα έπρεπε να λέγονται της πλάκας,
γιατί πάντα δείχνουν πάνω σου σαν ένα άσχημο αστείο.

Αυτά με τα τριγωνούλια είναι για σώματα τέλεια.
Ποτέ για κορμιά τετραγωνούλια ή στρογγυλούλια
σαν το δικό σου.

Κι αν προτιμήσεις το ολόσωμο,
ε, άντε βρες το!!!
Το 60% είναι γεροντίστικα
το 30% έχουν κάτι φρικαλέα εμπριμέ
το 10% είναι πολύ ωραία...
και πουλιούνται στη Νέα Υόρκη!

Αλλά το χειρότερο...
είναι τα λάστιχα!!

Έχουν τη φοβερή συνήθεια να είναι
τόσο σφιχτά όσο πλαδαρή είσαι εσύ
... προκαλώντας το δυσάρεστο
"φαινόμενο του λουκάνικου".


3) Το Σώμα Σου

Όλα όσα τα ρούχα καλύπτουν με αγάπη,
το μαγιό αποκαλύπτει δίχως έλεος.

το ντεκολτέ βγάζει στη φόρα τις ραγάδες...
στην περίπτωση που έχεις στήθος.
(αν δεν έχεις, απλά σου πέφτει... χάλια).

Αν θες να καλύψεις κάποιο σημάδι στην κοιλιά, όπως σκωληκοειδίτιδας
ή καισαρικής, μπορείς πάντα να καταφύγεις σε μια
ψηλή κιλότα... που βεβαίως σου ισοπεδώνει τον πισινό!
(...Ή αυτό που έχεις εκεί που τελειώνει η πλάτη).

Οπότε τελικά μένουν εκτεθειμένες μόνο
δυο τρεις σαχλαμάρες που είναι αδύνατο να κρυφτούν.
(...Η χαλάρωση, τα ψωμάκια, οι κοκκαλιάρικες γάμπες,
η κοιλιά, τα πλαδαρά μπράτσα, η καμπούρα στην πλάτη)

Και φυσικά, ΑΥΤΗ, που τι καλύτερο από το μαγιό
για να αναδειχτεί σε όλη της τη μεγαλοπρέπεια!
Η Κυτταρίτιδα!!!

Maitena- Γυναίκες Τρελαμένες

Πρωτοπρόσεξα τα αλμπουμάκια της Μαϊτένα πριν από κανα χρόνο, όταν έψαχνα μανιωδώς να αγοράσω κάτι, και διαπίστωσα ότι είχα ήδη όλα τα αλμπουμάκια της Μαφάλντα. Η Μαϊτένα είναι μια Αργεντινή σκιτσογράφος, και στην ελλάδα έχει φθάσει μια σειρά από κόμικ της, με τίτλο γυναίκες τρελαμένες.
Περιγράφει ό,τι ακριβώς λέει ο τίτλος: γυναίκες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης, από την καθημερινότητα, τα παιδιά, τους συζύγους, τους συντρόφους, τους γονείς και δε συμμαζεύεται. Άλλες φορές αισιόδοξη, άλλες απαισιόδοξη, κυνική, σαρκαστική, αστεία, όπως και να χει, περιγράφει άψογα τον ψυχισμό και της σκέψεις της γυναίκας. Διαβάζοντάς το, οι γυναίκες θα γελάσουν (πιστεύω ) και οι άνδρες ίσως κατανοήσουν κάποια πράγματα γι' αυτό το μυστήριο φύλο. Παραθέτω ένα στριπ που βρήκα στα αγγλικά

Εγώ και η μουσική

ναι!!!!είμαι chocoholic!!!!!

Αλλά είμαι σίγουρη πως μόλις δείτε αυτό
θα με καταλάβετε....

Λαλούδι της Μονεμβασιάς...

Πήρα κόκκινα γυαλιά...

Χρόνια πριν, τρίτη ή τετάρτη δημοτικού πήγαινα απ όσο θυμάμαι, ανακάλυψα πως δεν έβλεπα καλά στον πίνακα. Στην αρχή δεν είπα τίποτα, απλά "ζάρωνα" τα μάτια μου, και το πρόβλημα λυνόταν προσωρινά. Έλα όμως που η δασκάλα έγραφε κατεβατά στον πίνακα!! Έτσι, βρέθηκα στο πρώτο θρανίο για να βλέπω καλύτερα ( σε εκείνο το υπόγειο χωρίς φυσικό φως που κάναμε μάθημα, βοήθησε αρκετά), μέχρι να ετοιμαστούν τα γυαλιά. Ήταν κάτι πελώρια ψιλοροζ γυαλιά (μες στη μόδα τότε χαχα), που έκαναν τη ζωή μου πιο εύκολη αφενός, γιατί μπορούσα να δω τηλεόραση και να διαβάσω άνετα, και πιο δύσκολη αφετέρου. Δοκιμάστε να κυκλοφορήσετε με γυαλιά στη βροχή, να βρεθείτε πάνω από αχνιστή κατσαρόλα ή να κλάψετε και θα με θυμηθείτε . Το χειρότερο όλων βέβαια ήταν (και ειναι) η εξάρτηση που σου προκαλούν. Κάθε πρωί, από τότε, η πρώτη κίνηση που θα κάνω μόλις ξυπνήσω, είναι να βάλω τα γυαλιά μου (εμγκαβούλιακας , ή τα κακαβούκιαλα όπως ένας αγαπητός φίλος τα αποκαλεί). Αφήστε δε στη θάλασσα (μια φορά είδα έναν καθηγητή μου μεγάλο σε ηλικία και διαστάσεις να φοράει ένα μίνιμαλ μαγιώ και από την ταραχή μου έπεσα στη θάλασσα με τα γυαλιά!!!!!)....Δε βλέπω την τύφλα μου! Αμ το άλλο? Να τα ψάχνω ενώ τα φοράω? (ναι, οκ, ΔΕΝ αναρωτήθηκα γιατί βλέπω καλά...)
Εν πάσει περιπτώσει, κάπως έτσι μεγάλωσα, μισώντας τα γυαλιά, αλλά κρατώντας τα γιατί ήταν απαραίτητα. Είμαι βλέπετε τσαπατσούλα για να βάλω φακούς, τους οποίους χρησιμοποιώ περιστασιακά. Αλλά όταν τους χρησιμοποιώ τυχαίνει να έχω μεγαλώσει και τα νύχια μου και διακινδυνεύω κανονικό ξεμάτιασμα (θα μου πείτε καλύτερα, δε θα χρειάζεσαι και γυαλιά, αλλά κάποιος μου είπε πως έχω ωραία μάτια και λέω να τα κρατήσω προς το παρόν ).
Κάποια στιγμή άκουσα και το ομώνυμο τραγούδι του Κραουνάκη, και αγάπησα τα γυαλιά μου, και σκεφτόμουν πως θα ήθελα ένα ζευγάρι κόκκινα γυαλιά... Και τότε "κάποιος" (τι ακριβώς ήταν θα σας γελάσω, κατά βάσιν κομπλεξικός, τσιγγούνης και ψώνιο), έκανε το εξής σχόλιο: "όσες φοράνε κόκκινα γυαλιά είναι π.....ς" . (και για τις ξανθές το ίδιο είπε δλδ, μάλλον ξέχασε πως είχε 2 ξανθές αδελφές!). Ε, μετά από αυτό,τα κόκκινα γυαλιά έγιναν η πρώτη μου προτεραιότητα. Για να του σπάσω τα νεύρα. Κρίμα που δεν πρόλαβε να με δει να τα φοράω

Σε όλους τους φίλους μου...

...Ύστερα σκέφτηκε: νόμιζα πως ήμουν πλούσιος, έχοντας ένα λουλούδι μοναδικό, και δεν είχα παρά ένα κοινό τριαντάφυλλο.
Και τότε εμφανίστηκε η αλεπού.{...}
"Έλα να παίξουμε" της πρότεινε ο μικρός πρίγκηπας. "Είμαι πολύ λυπημένος..."
"Δε μπορώ να παίξω μαζί σου" του είπε η αλεπού."Δεν είμαι εξημερωμένη".
"Α, συγγνώμη!" έκανε ο μικρός πρίγκηπας.
Μα, αφού το σκέφτηκε, πρόσθεσε:
"Τί θα πει εξημερωμένη;" {...}
" Είναι κάτι που έχει ξεχαστεί από καιρό" είπε η αλεπού. "Θα πει να κάνεις δεσμούς..."
"Να κάνεις δεσμούς;"
"Ασφαλώς", είπε η αλεπού."Για μένα είσαι ως τώρα μονάχα ένα αγοράκι, ίδιο κι απαράλλαχτο με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια. Και δε σ' έχω ανάγκη. Ούτε κι εσύ με έχεις ανάγκη.Για σένα δεν είμαι παρά μια αλεπού, ίδια με άλλες εκατό χιλιάδες αλεπούδες.Αν όμως με εξημερώσεις, θα έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. Θα είσαι για μένα μοναδικός στον κόσμο. Θα είμαι για σένα μοναδική στον κόσμο..."
"Αρχίζω να καταλαβαίνω", είπε ο μικρός πρίγκηπας. "Υπάρχει κάποιο λουλούδι... νομίζω ότι με έχει εξημερώσει..."

"Η ζωή μου είναι μονότονη. Κυνηγάω κότες, με κυνηγάνε οι άνθρωποι. Όλες οι κότες μοιάζουν και όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν. Κάπως βαριέμαι λοιπόν. Αν όμως μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα λάμψει. Θα αναγνωρίζω έναν ήχο βημάτων αλλιώτικο απ' όλους τους άλλους. Τα βήματα των άλλων με κάνουν και χώνομαι στη γη. Τα δικά σου θα με φωνάζουν έξω απ' τη γη, σαν να ναι μουσική! Ύστερα δες! Να, κάτω εκεί, βλέπεις εκείνα τα σπαρμένα χωράφια; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Το σιτάρι δε μου χρειάζεται. Τα στάχυα στα χωράφια δε μου θυμίζουν τίποτα. Κρίμα ε!Εσύ όμως έχεις χρυσαφένια μαλλιά. Έτσι, θα είναι υπέροχα όταν μ' εξημερώσεις! Το χρυσαφένιο στάρι θα μου θυμίζει εσένα. Και θ' αγαπάω τη βουή του ανέμου μες στα στάχυα."
"Δε μαθαίνεις παρά τα πράγματα που εξημερώνεις" είπε η αλεπού. " Οι άνθρωποι δεν έχουν πια καιρό να γνωρίσουν τίποτα. Όλα τα παίρνουν έτοιμα από τα μαγαζιά. Αφού όμως δεν υπάρχουν μαγαζιά να πουλάνε φίλους, οι άνθρωποι δεν έχουν φίλους.Αν θέλεις ένα φίλο, εξημέρωσέ με!"
"μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Η ουσία δε φαίνεται με τα μάτια. Ο καιρός που αφιέρωσες στο τριαντάφυλλό σου το κάνει τόσο σημαντικό"...


(Απόσπασμα από το βιβλίο Ο Μικρός Πρίγκηπας)


Έτσι είναι όλες οι σχέσεις, φιλικές, οικογενειακές, ερωτικές. Θέλουν χρόνο, και φροντίδα. Και ας μη δίνουν πάντα καρπούς... Οι άνθρωποι θα έρχονται και θα φεύγουν, μα θα είναι πάντα κάποιοι που θα μένουν δίπλα σου, ακόμα κι αν βρίσκονται πολύ μακριά.
Τα συναισθήματα μας τρομάζουν. Από τη στιγμή που παραδεχόμαστε πως αγαπάμε κάποιον, είμαστε ευάλωτοι. Το κέφι ή η ευτυχία μας εξαρτάται από το αν θα ανταποκριθεί στα συναισθήματά μας. Και, εκτός από την οικογένεια, που πολλές φορές νιώθει "υποχρεωμένη" να μας αγαπάει, οι φίλοι και οι εραστές είναι από τα πιο δύσκολα κομμάτια της συναισθηματικής ζωής μας.

Αφιερωμένο λοιπόν σε όλους όσους αγαπώ και με αγαπούν (ελπίζω), με την ευχή να μην ξεχάσουν ποτέ το μικρό πρίγκηπα που κρύβουν μέσα τους.