Just a day at work

Την πρώτη, την έχει κρεμάσει ο Διευθυντής στη δουλειά...

Τη δεύτερη την είδα στο δρόμο και για να είμαι ειλικρινής δεν είναι για γέλια αλλά για κλάματα...

Την τρίτη την ανακάλυψα σε έναν όροφο και...
χωρίς σχόλιο...

ΤΟΣΟ ΝΕΡΟ!!!! :Ρ

H συννεφούλα ταξιδεύει - part I

Καθώς μας χαιρετάει το καλοκαίρι (ημερολογιακά και μόνο), σκέφτομαι πως φέτος ήταν καλύτερα από πέρσι (από τις περισσότερες τουλάχιστον απόψεις) και χαίρομαι. Πήγα διακοπές στη Σύρο (και χρωστάω φωτογραφίες κλπ σε μελλοντική ανάρτηση) την 1η βδομάδα που πήρα άδεια και κάποιες μέρες μετά πήγα για το γύρο της μισής πελοποννήσου, όπως κοροϊδευτικά μου έλεγε ένας φίλος.
Μιας και είμαι ανάποδος άνθρωπος λοιπόν, θα αρχίσω από εκεί.
Μέσα σε 8 μέρες άλλαξα 5 κρεβάτια και σίγουρα πολλές παραστάσεις.

Από Αθήνα βρέθηκα στη Σπάρτη και από εκεί, στο χωριό.

εκεί, γνώρισα επιτέλους τη γατούλα της γιαγιάς που όλοι τη φωνάζουν μαρουλι/μαρουλάκι, δεν ξέρω γιατί.
Πάντα στο χωριό είχαμε γάτες, ποτέ άλλοτε όμως δε θυμάμαι τους δικούς μου να πάνε γατί στον κτηνίατρο αν είχε αρρωστήσει, ούτε να το ταίζουν γατοτροφή. Να που συνέβη!
Το μαρουλάκι μας λοιπόν, λατρεύει να το τεντώνει η μαμά μου (να το πιάνει δηλαδή από τις "μασχάλες" στα μπροστινά πόδια και να το σηκώνει ψηλά) και κάθε φορά που τη βλέπει παίρνει θέση.

Πριν λίγο καιρό έγινε μανούλα. Πολύχρωμο το μαρουλάκι, υπερρεαλιστικό θα έλεγα, πιο "απλά" τα γατάκια της. ιδού:



Τα δυο ασπρόμαυρα τα ονόμασε μια μικρούλα "δεξιοκαρδούλα" και "αριστεροκαρδούλα" (θα δειτε παρακάτω το γιατί!


Είναι πανέμορφα, παιχνιδιάρικα, ζωηρά και σκανταλιάρικα! ακόμα προσπαθούν να θηλάσουν από τη μαμά τους, οπότε και τους κόβει ανάποδες, αλλά έχουν και καλές στιγμές. Τις προάλλες το ένα σηκώθηκε στα πίσω πόδια του, αγκάλιασε το λαιμό της μαμάς του με τα μπροστινά και άρχισε να την πλένει. (ναι ναι αγαπώ τις γάτες!)

Ιδού μερικές φωτό με τα γατιά με το στομάχι τούμπανο μετά το φαι (στην αριστερη φαίνεται και η καρδούλα... η μια την έχει δεξιά και η άλλη αριστερά. και όχι, δεν τις έβαψα με μαρκαδόρο :ΡΡ):





και δυο κοντινά πλάνα:







αυτά προς το παρόν!
συνεχίζεται! (χωρίς άλλες γάτες :Ρ)

Διακοπές τέλος!

Το επαναλαμβάνω συνεχώς στον εαυτό μου. Πάνε τα μαθητικά καλοκαίρια που γύρναγα από το χωριό μόλις μια μέρα πριν αρχίσουν τα σχολεία. Ή έστω τα φοιτητικά που αρχές Σεπτέμβρη μπορεί να είχα κάποιο μάθημα να δώσω.
Μέρος της ενήλικης ζωής μου η δουλειά, που καθόλου δε μου ελειψε, κι ας έφυγα σε δυο δόσεις. Μια βδομάδα και τα ξέγραψα όλα. Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο κουρασμένη ήμουν, μέχρι σήμερα.
Από το μεσημέρι στο σπίτι και όλο χαζεύω στον υπολογιστή, για να βρεθώ πάλι στις δυο τη νύχτα να κάνω μπάνιο και να βάζω πλυντήριο ώστε να είμαι έτοιμη για τη δουλειά το πρωί, σαν να προσπαθώ μάταια να παρατείνω τις ώρες της απραξίας και τις μέρες της ηρεμίας που τις βλέπω να απομακρύνονται.
Για μια ακόμα φορά περιμένω την 1η του Σεπτέμβρη, βάζω στόχους που πιστεύω πως θα τους πετύχω και πρόγραμμα που σχεδόν ποτέ δεν το τηρώ.
Ο ήλιος μόλις που έχει αφήσει τα σημάδια του πάνω μου, μα την εικόνα της θάλασσας δεν τη βγάζω από το μυαλό μου. Κάτι έχει που με τραβάει απροσδιόριστα, με μαγνητίζει και με χαλαρώνει.

Σας διαβάζω αλλά δεν σχολιάζω, μιας και δεν έχω πάντα κάτι να πω. Ή απλά, δεν έχω όρεξη. Πολλές φορές στάθηκα μπροστά στην οθόνη να γράψω μα γρήγορα έκλεισα το παράθυρο. Το γράψιμο δε θέλει βιάση, πρέπει να μιλάμε όταν έχουμε κάτι να πούμε.
Σας έχω πολλά φυλαγμένα όμως. Σύντομα... :)

υγ: πήγα στο γάμο μιας συμμαθήτριάς μου από το δημοτικό (οικογενειακοί μας φίλοι εδώ και χρόνια). Στο τραπέζι μου ημουν εγώ, οι γονείς μου και 2 άλλα ζευγάρια. Κάθε φορά που πήγαιναν να πιουν τα ζεύγη άρχιζαν: στην υγεία μας, καλή ζωή στα παιδιά και στης κόρης σας (στον έναν ) -παύση- και στη δική σας κόρη (στον πατέρα/μητέρα μου) - παύση ---- και στου γιου σας κλπ κλπ προσέχοντας να μην ξεχάσουν κάποιον. Μιλάμε αλυσιδωτές αντιδράσεις!!!!
Και καλά, το είπες μια φορά, το είπες δυο, φτάαανει!!!

υγ2: στην ερώτηση ενός από το τραπέζι γιατί δεν πήγα στο πέταγμα της ανθοδέσμης τους είπα ότι είναι δύσκολοι καιροί για να βάλω τους γονείς μου σε έξοδα! χοχοχοχοχο! (εεε μααα!!!)