Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Μνημόνιο, συναίνεση και Σύνταγμα

«Και τα κοινωνικά δικαιώματα λοιπόν; Τι έγιναν τα συντάγματα, τι έγιναν οι συνταγματολόγοι, τι έγιναν οι θεματοφύλακες της νέας κοινωνικής και αλληλέγγυας νομιμότητας του ευρωπαϊκού μεταπολέμου; Πως αφέθηκε το αόρατο χέρι του Adam Smith να ξεσκίσει συντάγματα, εγγυήσεις, χάρτες και κοινωνικά συμβόλαια σαν να ήταν άχρηστα κουρελόχαρτα; Γιατί τα κατοχυρωμένα κοινωνικά δικαιώματα του ανθρώπου και του πολίτη καταπατούνται αδίστακτα στο όνομα μιας εξουσιαστικής νέας παγκόσμιας τάξης που βρίσκεται έξω από κάθε κοινωνικό ή κρατικό έλεγχο; Και πως, όταν κάποτε αναστραφεί ο ρους των πραγμάτων, θα μπορέσουν οι καταφρονεμένοι να πεισθούν, να διεκδικήσουν, να ανακτήσουν και να αρκεσθούν σε καταστατικές «συνταγματικές εγγυήσεις», όταν οι εγγυήσεις αυτές δεν αξίζουν περισσότερο από το χαρτί στο οποίο είναι γραμμένες; Στην πραγματικότητα, το διακύβευμα είναι πολύ σοβαρότερο από ό,τι φαίνεται. Με τις νέες παγκόσμιες ισορροπίες δυνάμεων που διαγράφονται, δεν κινδυνεύει μόνο η λειτουργία της κοινωνίας, αλλά και η αξιοπιστία των οποιωνδήποτε καταστατικών της αρχών, η αξιοπιστία της δημοκρατίας» (Κωνσταντίνος Τσουκαλάς,«Το Βήμα της Κυριακής», 23.1.1994, σ. Β11).

Βαριά φιλοσοφία, το ξέρω. Παλιό, και ακόμα επίκαιρο. Κάθε μέρα και καινούριο ραβασάκι, κόντρα σε κάθε λογική. Κόβε- κόβε και δε θα μείνει τίποτα. Πάγωμα και κόψιμο μισθών χωρίς πάγωμα τιμών. Τα καλά του 1985. Τα λάθη της ιστορίας να επαναλαμβάνονται. Πού θα πάει αυτή η κατάσταση? κι εμείς τί θα κάνουμε γι' αυτό?

Αλλά ξέχασα, με συγχωρείτε. Οι ζητιάνοι δεν μπορούν να έχουν απαιτήσεις.-

(βλ. και εδώ)

4 σχόλια:

gnostosagnostos είπε...

να φοβασαι αυτους που δεν εχουν να χασουν τιποτε...
για εκει παμε......

sunnefoula είπε...

@ γνωστέ άγνωστε
λίγοι θα έχουν τα πάντα αλλά δε θα τολμούν να κυκλοφορήσουν και οι πολλοί δε θα έχουν τίποτα- αλλά και τίποτα να χάσουν. Δεν ξέρω γιατί μας βοήθησαν. ίσως για να μπορέσουμε να τους πληρώσουμε την τελευταία σειρά από πυραύλους και υποβρύχια και να προλάβουν να φύγουν τα κεφάλαιά τους. Πολύ φοβάμαι πως το σσενάριο που ακούγεται ότι μόλις εξασφαλίσουν αυτά που θέλουν θα μας αφήσουν να βαρέσουμε κανόνι, δεν είναι ούτε υπερβολή ούτε καταστροφολογία.
Στην ύπαιθρο αδελφές μου, στην ύπαιθρο!

s_pablo είπε...

Εγώ πάλι γιατί πιστεύω ότι είμαστε περισσότερο θύματα των ΜΜΕ και του εαυτού μας?

Σενάρια κυκλοφορούν και καταστροφικές προβλέψεις, μόνο. Ο κόσμος σηκώνει τα λεφτά απο την τράπεζα από φόβο μην χάσουν τα λεφτά τους και τους τα κλέβουν οι διαρρήκτες, ο μπακάλης κάνει οικονομία και δεν ψωνίζει από τον χασάπη, ο οποίος με τη σειρά του επειδή δεν έχει πελατεία κλείνει το μαγαζί του και απολύει τον υπάλληλο του ο οποίος δεν έχει λεφτά να ψωνίσει από τον μπακάλη κι έτσι και αυτός το κλείνει και πάει λέγοντας.

Ο καπιταλισμός λειτουργεί όταν το χρήμα κινείται. Όταν το βάζεις κάτω από το στρώμα, για τις χειρότερες μέρες που θα'ρθούν, το αποτέλεσμα είναι να το χάσεις, γιατί είτε θα στο κλέψουν, είτε,την αποφράδα μέρα της καταστροφής, δεν θα έχει την αξία που νομίζεις.

Φαύλος κύκλος? Σίγουρα ναι. Μπορείς να κάνεις κάτι? Σίγουρα όχι. Αναρωτιέσαι αν παίζεται κάποιο παιχνίδι στην πλάτη σου? Ρώτα καλύτερα το ΚΚΕ, τα ΜΜΕ και όποιον τους βάζει να σε τρομοκρατούν και να σου δείχνουν μόνο τη σπηλιά και όχι τη διέξοδο.

Γιατί οι πιθανότητες να γίνουμε μια νέα Αργεντινή ξεκίνησαν ως μηδενικές και σιγά σιγά γίνονται όλο και περισσότερες. Κι αυτό δεν είναι έργο καμμιάς κυβέρνησης και κανενός μνημονίου.

ΥΓ. Για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις, φυσικά και δεν πιστεύω ότι ο καπιταλισμός είναι ένα οικονομικό σύστημα που αρμόζει σε ανθρώπους, φυσικά και πιστεύω ότι ζούμε τις τελευταίες μέρες του, αν και δεν θα προλάβουμε να δούμε την τελευταία και, τέλος, φυσικά και είμαι σίγουρος ότι κανένας δεν μας βοηθάει επειδή μας αγαπάει...

s_pablo είπε...

Σχόλιο ήταν αυτό ή το Πόλεμος και Ειρήνη? Κάποιος ας με σταματήσει...