Νέο αίμα

ήρθε στη δουλειά. Μια κοπελίτσα που δεν έχει ορκιστεί καλά καλά, τώρα τον ιούλιο τελείωσε και αύριο θα πάει να τακτοποιήσει τα της ορκομωσίας. Φίλη μιας ασκούμενης στο διπλανό γραφείο , ευτυχώς που υπάρχουν οι φιλες φίλων και βρίσκουμε καναν άνθρωπο για εκμετάλλευση εεεεε για δουλειά εννοώ.
Πλέον είμαι και επίσημα η παλιά και έχω αναλάβει να την εκπαιδεύσω. Μοιάζουμε σε κάποια πράγματα , αλλά εμφανισιακά μου θυμίζει μια παιδική μου φίλη. Είναι πάντως υπερκινητική, υπεραγχωτική και υπερπρόθυμη.
Το τελευταίο λοιπόν μας φέρνει προ ενός διλήμματος.....
Ενώ της μαθαίνω τα κατατόπια και το know how, της λέω τα πάντα όλα. Όμως, ως παλιότερη, μπορώ να της αναθέτω βαρετές για εμένα δουλειές τις οποίες αποδέχεται πολύ πρόθυμα. Γενικά, ό,τι έμαθα εκεί τον τελευταίο χρόνο, όχι μόνο για τα του επαγγέλματος αλλά και το survival kit γραφείου έχει μεταλαμπαδευτεί. Καμιά φορά δε μπορώ να μην μπω στον πειρασμό να την "χώσω" να κάνει κάτι που το έχω βαρεθεί , αφού πρώτα βέβαια το έχουμε κάνει μαζί και το έχει καταλάβει (εννοείται ότι ό,τι θέλει με παίρνει και με ρωτάει.. και είδα με την προηγούμενη ότι μη εφαρμόζοντας τη μέθοδο σκάσε και κολύμπα όπως έκαναν με εμένα, δεν ήταν και τόσο εύκολα τα πράγματα). Την οποία δουλειά τη φέρνει εις πέρας με μεγάλη χαρά...

Και αναρωτιέμαι... εγώ τη χώνω λιγουλάκι... Αυτή το θεωρεί προσφορά και ότι κάνει κάτι χρήσιμο....
Να νιώθω τύψεις γιατρέ μου?????