Καλώς ήρθες και πάλι τρελό καρναβάλι!!!

Να μαστε πάλι... μαζί με το άγχος, το τρέξιμο, το κρύο, τα νεύρα.. ήρθε και το Καρναβάλι. Μαζί όμως με αυτό, ήρθε και η εξεταστική!!! Και να ο πανικός, και να το άγχος, και να η ντροπή να ζητήσω πάλι άδεια από τη δουλειά, και να οι ενοχές γιατί θα ζητήσω άδεια ο κόσμος να χαλάσει αλλά θα μείνει η κακομοίρα η συνάδελφος να δουλεύει πιο εντατικά...
Φώναξα λοιπόν κι εγώ τη μανούλα. Ανθρωπιστική βοήθεια το λέω. Να με κάνει άνθρωπο, να έχω κι εγώ ένα ζεστό πιάτο φαΐ. Γιατί το παραδέχομαι. Δεν την παλεύω άλλο έτσι!!!




Δε με νοιάζει που το καρναβάλι θα μείνω μέσα να διαβάζω. Συνήθισα να αναβάλλω τη ζωή μου. Και την πρωτοχρονιά διάβαζα, μιας και οι μέρες και οι ώρες δε με φτάνουν. Ζούμε ένα ατέλειωτο καρναβάλι έτσι κι αλλιώς. Τίγκα είμαστε στους καραγκιόζηδες και σε ανθρώπους που καρναβάλι ή μη, φοράνε μάσκα. Το κακό είναι πως εμείς δεν το ξέρουμε ή δεν το βλέπουμε.
Προσοχή λοιπόν σε κάθε λογής μάσκες και καλό κουράγιο σε ό,τι και να κάνετε.
Να χαμογελάτε! (δεν ξέρω αν κάνει τους άλλους να ανησυχούν, σίγουρα πάντως μας κάνει να νιώθουμε καλύτερα!!)

Υγ:ήθελα να βάλω τη φωτογραφία μιας οδοντόκρεμας ζουπηγμένης στη μέση, ειδικά αφιερωμένη, αλλά δεν ανέβαινε με τίποτα... μια άλλη φορά ίσως!!!!)