H Ελλάδα καίγεται...
Νεκρός από σφαίρα ειδικού φρουρού της αστυνομίας έπεσε το βράδυ του Σαββάτου 16χρονος στην περιοχή των Εξαρχείων
Αυτό είναι ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ.
Οτι ένα 16χρονο παιδί είναι νεκρό.
Τις πορείες, τα επεισόδια , τις δηλώσεις, θα τα δείτε στις ειδήσεις. Θα ακολουθήσουν αναλύσεις επί αναλύσεων, τι έγινε , γιατί, ποιός και πού. Το αποτέλεσμα δεν αλλάζει όμως!
ο κόσμος ξεχειλίζει από ΟΡΓΗ. Και δεν ειναι μόνο η οργή κατά της αστυνομίας που πολλές φορές φέρεται ασύδοτα και δεν έχει τη στοιχειώδη παιδεία. Είναι και κατά των πολιτικών, είναι και για την ανεργία, είναι και για τα 700 ευρώ που δε φτάνουν να ζήσεις, είναι και για την παιδεία που πάει κατά διαόλου, και για την τράπεζα που θα πάρει το σπίτι για 3000 ευρώ...
Ήταν θέμα χρόνου να γίνει το μπαμ.
ΑΛΛΑ... αφήστε τις περιουσίες του κόσμου. Δε σας φταίει ο μεροκαματιάρης που αγόρασε ένα αυτοκινητάκι, ούτε ο εμποράκος. Θα μπορούσατε να τους έχετε όλους με το μέρος σας. Σε αυτό, είμαστε όλοι μαζί. Είτε μας αρέσει είτε όχι, την ίδια αστυνομία αντιμετωπίζουμε, και τα ίδια προβλήματα.
όσον αφορά τα περιστατικά, δεν έχει κανείς ιδέα τι ακριβώς έχει γίνει.
ανακοίνωση της Αστυνομίας (in.gr)
Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αστυνομίας, που παίρνει αποστάσεις από τους «ισχυρισμούςε» των δύο αστυνομικών, τα γεγονότα που κατέληξαν στον φόνο του εφήβου εξελίχθηκαν ως εξής:
«Περιπολικό αυτοκίνητο του Αστυν. Τμήματος Εξαρχείων στο οποίο επέβαιναν δύο (2) Ειδικοί Φρουροί δέχθηκε επίθεση στη συμβολή Χ.Τρικούπη και Ναυαρίνου,(Αυτόπτες μάρτυρες λένε για Ζωοδ Πηγής και Ναυαρίνου, υπόψιν η Ζ.Πηγής κατεβαίνει Ακαδημίας, δεν ανεβαίνει Αλεξάνδρας) με ρίψη αντικειμένων από τριάντα (30) άτομα περίπου. Μετά την αρχική επίθεση, το πλήρωμα του περιπολικού στάθμευσε το αυτοκίνητο επί της οδού Χ. Τρικούπη (πλησίον αστυνομικής δύναμης) και κατευθύνθηκαν πεζή προς τους επιτιθέμενους για την σύλληψή τους. Δηλαδή, πλησίον των γραφειων του ΠΑΣΟΚ, όπου βρίσκονται σε μόνιμη βάση τουλάχιστο 2 διμοιρίες των ματ, ζωσμένες υπερήφανα τα ληγμένα (?) δακρυγόνα, και πήγαν, ηρωϊκά, ΜΟΝΟΙ ΤΟΥΣ, αντί να ζητήσουν βοήθεια από τα ματ -που είχαν και έναν στοιχειώδη εξοπλισμό να προστατευθούν από πιθανή ρίψη αντικειμένων- ΝΑ ΣΥΛΛΑΒΟΥΝ 30 ΑΤΟΜΑ???? ΠΑΜΕ ΚΑΛΑ????
»Οι συγκεντρωθέντες, πάντα κατά τους ισχυρισμούς των Ειδικών Φρουρών, επιτέθηκαν εκ νέου στους δύο Ειδικούς Φρουρούς, οι οποίοι αντέδρασαν: ο μεν ένας δια ρίψεως χειροβομβίδας κρότου – λάμψεως, ο δε άλλος με χρήση του υπηρεσιακού του όπλου πυροβολώντας τρεις φορές, με συνέπεια τον θανάσιμο τραυματισμό του ανηλίκου, που μεταφέρθηκε με ασθενοφόρο στο Νοσοκομείο 'Ευαγγελισμός'». Όπως και να επιτέθηκαν, φραστικά ή με μπουκάλια, ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ Ο ΠΥΡΟΒΟΛΙΣΜΟΣ. Υπάρχει μάλιστα και ειδικός νόμος, που λέει πότε επιτρέπεται και ποια μορφή πυροβολισμού. Και εν πάσει περιπτώσει, ένας μέσος άνθρωπος, πόσο μάλλον ένας αστυνομικός, γνωρίζει για τον εξοστρακισμό. Και δηλαδή η σφαίρα έκανε γκελ και βρήκε στόχο κατευθείαν στον αριστερό θώρακα???
Είναι πολλές οι απορίες. Και έντονα τα συναισθήματα.
ΑΛΛΑ, ας εξηγήσει κάποιος στους δημοσιογράφους που βγάζουν κόσμο αβέρτα να μιλήσει ότι αυτόπτης μάρτυρας είναι αυτός που ήταν ΠΑΡΩΝ στο περιστατικό και ΑΚΟΥΣΕ και ΕΙΔΕ με τα ίδια του τα αυτιά/μάτια. γιατί το να βγαίνει κόσμος και να λέει έγινε αυτό κι αυτό , όπως μου είπαν,κλπ ή, έγινε έτσι κι έτσι αλλά δεν έιμαι και σίγουρος, είναι αστείο.
Σίγουρα πάντως υπήρχε κόσμος εκεί γύρω. Διαμερίσματα και μαγαζιά. Και ελπίζω να μάθουμε τι έγινε, αν και ούτε στη δικαιοσύνη είναι σίγουρο ότι μπορούμε να έχουμε εμπιστοσύνη πλέον.
Το θλιβερό είναι πως χάθηκε ένα νέο παιδί. Και η άποψη ότι όποιος πηγαίνει στα εξάρχεια ή μπλέκει σε καυγάδες τα θέλει και καλά να πάθει, είναι ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ. ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΑΞΙΖΕΙ ΑΥΤΟ.
και τη στιγμή που μου το έλεγες, ήθελα να σου ρίξω μπουνιά. Έχε χάρη που είσαι μακριά. έχε χάρη...
Σάββατο βράδυ, θα μπορούσα να περνάω κι εγώ από εκεί. Να πηγαίνω για φαγητό ή για ποτό στα εξάρχεια, και να έτρωγα μια αδέσποτη σφαίρα. Ήταν μόνο 16 χρονών...
Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008
Το αποφάσισα!!!!
Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
θα την περνάω φίνα,
θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
θα φύγω σ' ένα μήνα.
Κι αν θα με φάνε τ' άγρια θηρία
θα με γράψουν και στην ιστορία
πως με φάγανε τα ζώα
κι όχι η μπόρα του αιώνα.
Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
τον παιδικό μου φίλο,
παρέα με τον ελέφαντα
να μη μου δίνουν ξύλο.
Κι αν θα με φάνε τ' άγρια θηρία
θα με γράψουν και στην ιστορία
πως με φάγανε τα ζώα
κι όχι η μπόρα του αιώνα.
Θ' αφήσω το γραφείο μου
και τα υπάρχοντά μου,
θα πάρω το κορίτσι μου/αγόρι μου
να το 'χω συντροφιά μου.
Κι αν θα μας φάνε τ' άγρια θηρία
θα μας γράψουν και στην ιστορία
πως μας φάγανε τα ζώα
κι όχι η μπόρα του αιώνα.
Θα πάμε στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
θα την περνάμε φίνα,
θα πάμε στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
θα πάμε σ' ένα μήνα.
.
θα την περνάω φίνα,
θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
θα φύγω σ' ένα μήνα.
Κι αν θα με φάνε τ' άγρια θηρία
θα με γράψουν και στην ιστορία
πως με φάγανε τα ζώα
κι όχι η μπόρα του αιώνα.
Θα πάω στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
τον παιδικό μου φίλο,
παρέα με τον ελέφαντα
να μη μου δίνουν ξύλο.
Κι αν θα με φάνε τ' άγρια θηρία
θα με γράψουν και στην ιστορία
πως με φάγανε τα ζώα
κι όχι η μπόρα του αιώνα.
Θ' αφήσω το γραφείο μου
και τα υπάρχοντά μου,
θα πάρω το κορίτσι μου/αγόρι μου
να το 'χω συντροφιά μου.
Κι αν θα μας φάνε τ' άγρια θηρία
θα μας γράψουν και στην ιστορία
πως μας φάγανε τα ζώα
κι όχι η μπόρα του αιώνα.
Θα πάμε στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
θα την περνάμε φίνα,
θα πάμε στη ζούγκλα με τον Ταρζάν
θα πάμε σ' ένα μήνα.
.
Πέμπτη 4 Δεκεμβρίου 2008
no title
Νόμιζα πως θα συνηθίσω, αλλά όσο περνάει ο καιρός δυσκολεύομαι όλο και πιο πολύ με το πρωϊνό ξύπνημα. Είναι βάρβαρο!!!! Νοσταλγώ τις φοιτητικές μέρες, που έριχνα τον ύπνο του δικαίου (του συνταγματικού δικαίου 9-10 το πρωί, του αστικού δικαίου 10-11 και πολλές φορές και του οικογενειακού δικαίου 11-12).
Αποφάσισα να συνδιάσω δουλειά και μεταπτυχιακό, αλλά με βλέπω μέρα με τη μέρα να τα φτύνω. όλοι μου λένε τι τυχερή που είμαι που δουλεύω εκεί που δουλεύω, αλλά η ένταση είναι τόσο μεγάλη, που ακόμα και με το 7ωρο σέρνομαι μετά! Και να μπορούσα να ζήσω, να πήγαινε στο καλό. Πέρα από το νοίκι, δεν έχει περάσει μήνας που να μην έχουν τσοντάρει οι γονείς μου!
Ίσως θα ήταν καλύτερα να επένδυαν σε γη (σταθερή αξία, βλέπε βατοπαίδι) ή σε αμοιβαία ομόλογα αντί για τη μόρφωσή μου. Γιατί αν κάτσουμε και τα μετρήσουμε, από το δημοτικό ήδη (αγγλικά, γαλλικά, πιάνο, φροντιστήρια, σπίτι αλλού για σπουδές, έξτρα βιβλία για τη σχολή κλπ), μαζεύεται ένα τεράστιο ποσό. Και όλα αυτά, για να παίρνω 440 ευρώ το μήνα!!!
Ναι, ξέρω, ξαναγκρινιάζω για τα χρήματα. Δεν είμαι μίζερη συνήθως, αλλά μου τη δίνει να έχω παιδευτεί τοοοοσο πολύ, να έχω (έχουμε ) περάσει τόσα, να κάνουμε όλη τη λάντζα δήθεν για να μάθουμε , επί 18 μήνες και στη συνέχεια να ξεκινάμε ως νέοι δικηγόροι με 800 ευρώ (μια από τις καλές εκδοχές).
Το χειρότερο δε είναι ότι πολύ συχνά τα αφεντικά σου βγάζουν όλα τα κόμπλεξ τους. Δεν μιλάω απαραίτητα για την περίπτωσή μου, αλλά και για διάφορα πράγματα που βλέπω καθημερινά.
Ξύπνησαν στραβά? Τους εκνεύρισε κάποιος? Ο ασκούμενος είναι ένας καλός σάκος του μποξ! άσε που γλυτώνουν τα χρήματα για τον ψυχαναλυτή.
Φοβούνται ότι ο αντίδικος θα τους ανακατέψει το φάκελο?? Βάζουν τον ασκούμενο να τον κρατάει αγκαλιά ως τις 12.
Θέλουν να πάρουν άδεια? εξαφανίζονται όλοι και αφήνουν τον ασκούμενο να κρατάει τα μπόσικα και να του τσιρίζουν υστερικά στο τηλέφωνο όλοι αυτοί που ψάχνουν τους δικηγόρους για κάποια δουλειά.
έχουν χάσει κάτι? όχι, δεν το είχαν εκείνοι, ο ασκούμενος το ανέλαβε.
και άλλα πολλά φυσικά...
Έτσι λοιπόν κάθε μέρα τεστάρουν τις αντοχές μας, γυμνάζουν ανελέητα το σώμα το πνεύμα και τα νεύρα μας. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά εν πάσει περιπτώσει,αξίζουμε κάτι καλύτερο από τον γενικό μέσο όρο.
και αφήνοντας πίσω το θυμωμένο και ενδεχομένως ασυνάρτητο ποστ, συνεχίζω..
Γύρισε ο τροχός (ναι, άσχετο!)
Ελπίζω μόνο σε χαμόγελα από δω και πέρα... :)
Αποφάσισα να συνδιάσω δουλειά και μεταπτυχιακό, αλλά με βλέπω μέρα με τη μέρα να τα φτύνω. όλοι μου λένε τι τυχερή που είμαι που δουλεύω εκεί που δουλεύω, αλλά η ένταση είναι τόσο μεγάλη, που ακόμα και με το 7ωρο σέρνομαι μετά! Και να μπορούσα να ζήσω, να πήγαινε στο καλό. Πέρα από το νοίκι, δεν έχει περάσει μήνας που να μην έχουν τσοντάρει οι γονείς μου!
Ίσως θα ήταν καλύτερα να επένδυαν σε γη (σταθερή αξία, βλέπε βατοπαίδι) ή σε αμοιβαία ομόλογα αντί για τη μόρφωσή μου. Γιατί αν κάτσουμε και τα μετρήσουμε, από το δημοτικό ήδη (αγγλικά, γαλλικά, πιάνο, φροντιστήρια, σπίτι αλλού για σπουδές, έξτρα βιβλία για τη σχολή κλπ), μαζεύεται ένα τεράστιο ποσό. Και όλα αυτά, για να παίρνω 440 ευρώ το μήνα!!!
Ναι, ξέρω, ξαναγκρινιάζω για τα χρήματα. Δεν είμαι μίζερη συνήθως, αλλά μου τη δίνει να έχω παιδευτεί τοοοοσο πολύ, να έχω (έχουμε ) περάσει τόσα, να κάνουμε όλη τη λάντζα δήθεν για να μάθουμε , επί 18 μήνες και στη συνέχεια να ξεκινάμε ως νέοι δικηγόροι με 800 ευρώ (μια από τις καλές εκδοχές).
Το χειρότερο δε είναι ότι πολύ συχνά τα αφεντικά σου βγάζουν όλα τα κόμπλεξ τους. Δεν μιλάω απαραίτητα για την περίπτωσή μου, αλλά και για διάφορα πράγματα που βλέπω καθημερινά.
Ξύπνησαν στραβά? Τους εκνεύρισε κάποιος? Ο ασκούμενος είναι ένας καλός σάκος του μποξ! άσε που γλυτώνουν τα χρήματα για τον ψυχαναλυτή.
Φοβούνται ότι ο αντίδικος θα τους ανακατέψει το φάκελο?? Βάζουν τον ασκούμενο να τον κρατάει αγκαλιά ως τις 12.
Θέλουν να πάρουν άδεια? εξαφανίζονται όλοι και αφήνουν τον ασκούμενο να κρατάει τα μπόσικα και να του τσιρίζουν υστερικά στο τηλέφωνο όλοι αυτοί που ψάχνουν τους δικηγόρους για κάποια δουλειά.
έχουν χάσει κάτι? όχι, δεν το είχαν εκείνοι, ο ασκούμενος το ανέλαβε.
και άλλα πολλά φυσικά...
Έτσι λοιπόν κάθε μέρα τεστάρουν τις αντοχές μας, γυμνάζουν ανελέητα το σώμα το πνεύμα και τα νεύρα μας. Φυσικά υπάρχουν και εξαιρέσεις, αλλά εν πάσει περιπτώσει,αξίζουμε κάτι καλύτερο από τον γενικό μέσο όρο.
και αφήνοντας πίσω το θυμωμένο και ενδεχομένως ασυνάρτητο ποστ, συνεχίζω..
Γύρισε ο τροχός (ναι, άσχετο!)
Ελπίζω μόνο σε χαμόγελα από δω και πέρα... :)
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)