Πέντε & μια καλοκαιρινές αναμνήσεις της παιδικής ηλικίας…

1. Τα βράδια στο σπίτι στο χωριό, με εκείνη τη γλυκειά κούραση μετά τη θάλασσα, τη γάτα να ρουθουνίζει στην ποδιά μου και μια φέτα καρπούζι πιο δίπλα.
2. Οι χαρούμενες διακοπές. Ο προγραμματισμός για να τελειώσει το συντομότερο δυνατό το βιβλίο και να αφοσιωθώ στη λογοτεχνία και το παιχνίδι (δε θυμάμαι να έχω φτάσει ποτέ ως τη μέση).
3. Η θάλασσα, αργά το απόγευμα. Το ιώδιο, το αλάτι, και παραδίπλα οι φωλιές με τα χελωνάκια...
4. Το παγωτό μετά την εκκλησία της κυριακής, στην κεντρική πλατεία (κατά προτίμηση αυτό με το παιχνιδάκι.. μάλιστα όλη η οικογένεια ήταν υποχρεωμένη να παίρνει παγωτό με παιχνιδάκι για να το πάρω εγώ -πωπω ήμουν πολύ σκατόπαιδο τελικά!)
5. Τα πανηγύρια, αγίας Παρασκευής και της Παναγίας, που έμενα ξύπνια ως αργά τη νύχτα
6> Τα παιχνίδια έξω στο δρόμο, ή στις αυλές.Μέχρι να σκοτεινιάσει τόσο, που να φοβάμαι να πάω σπίτι και να πρέπει να έρθει η γιαγιά μου να με μαζέψει σπίτι!


Όλα μου τα καλοκαίρια είναι συνδεδεμένα με ένα χωριό στη Λακωνία. Ό,τι και να λέω, το αγαπάω. 22 καλοκαίρια πέρασα εκεί.. Δεν ήταν εύκολα, ήταν όμως όμορφα.. Παρέα και παιχνίδι, βόλτες και φύση, τι καλύτερο για ένα παιδί? αν και αν ρωτήσεις ένα 10χρονο σήμερα θα σου πει πως καλύτερα θα ήταν να ήταν σπίτι του παρέα με έναν υπολογιστή..

----------------------------------------------------------------------

Φέτος θα πάω διακοπές με μια φίλη.Τέρμα οι διακοπές στο χωριό προσωρινά. Ας αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση μέχρι να πάρω άδεια!!!

Quiz για δυνατούς λύτες

Αν, όταν σηκώσετε το τηλέφωνο ακούσετε κάποιον ανώτερο από εσάς να σας λέει με ηδυπαθή φωνή
"ποιό απ' όλα τα μωρά είσαι εσύ?"
και του απαντήσετε
"το μωρό της Ρόζμαρυ" (όπως μπήκα στον πειρασμό να κάνω),
τί θα γίνει??

Μποϋκοτάζ στο γάλα

Τόσα χρόνια ,μια ανάσα

Στίχοι: Λίνα Δημοπούλου
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Πρώτη εκτέλεση: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας

Ανάβω ένα τσιγάρο
απ’ τα απαγορευμένα
πάντα το σκασιαρχείο
αγαπούσα πιο πολύ
ανάβω κι άλλο ένα τσιγάρο.

Στη δουλειά και στο σχολείο
στης αγάπης την αρένα
μια απόδραση ζητούσα
και μια άτακτη φυγή,
ώσπου φάνηκες εσύ!

Πήραν φόρα οι μελωδίες
και του έρωτα οι χημείες
και γεννήθηκαν τραγούδια
για ένα όμορφο παιδί
που ούτε το 'χα φανταστεί.

Είναι τώρα που μετράμε
κάπου δυο δεκαετίες
και κανένας πια δε θέλει
να το σκάσει από κει,
φτάνει δίπλα να είσαι εσύ.

Σε μιαν ανάσα
τόσα χρόνια τα χωράω
τα φιλιά σου κι όσες γράψαν μουσικές,σε μιαν ανάσα ...
Σε μιαν ανάσα, ότι έγινα σε σένα το χρωστάω
στο χρωστάω κι ο δειλός
δε το ξεστόμισα ποτέ.

Κι αν καμιά φορά με πιάνουν
κάτι ανόητες μανίες
και τα κάνω άνω κάτω
και τραβάω το σκοινί
του σκορπιού μου το κεντρί.

Βγάζω ,μάτια μου, ισόβια
σε κρυμμένες μου φοβίες
μη ξυπνήσω κάποια μέρα
κι έχεις εξαφανιστεί
μια ζωή χωρίς ζωή.

Σε μιαν ανάσα
τόσα χρόνια τα χωράω
τα φιλιά σου κι όσες γράψαν μουσικές, σε μιαν ανάσα...
Σε μιαν ανάσα, ότι έγινα σε σένα το χρωστάω
στο χρωστάω κι ο δειλός
δε το ξεστόμισα ποτέ. (δις)




Είναι ένα τραγούδι που άκουσα στη συναυλία του Μαχαιρίτσα. Το είχα ακούσει και στο ράδιο, αλλά πάντα κάτι έκανα και δεν πρόσεχα τους στίχους. Έτσι, συνειδητοποίησα πως το έγραψε για τη γυναίκα του. Για φαντάσου!ένα ευχαριστώ, που μαζί του το τραγουδούσαν χιλιάδες άνθρωποι... Ωραία τα συναισθήματα, αλλά πρέπει να συνοδεύονται και από λέξεις, κάπου κάπου...