πέντε μέρες

Πέντε μέρες φέτος το καλοκαίρι μου. Άντε, να βάλω κι άλλες τρεις τέσσερις, ανάμεικτη χαρά και αλμύρα με διάβασμα τις νύχτες.
Πέντε μέρες, αύριο σαλπάρω. Για να γεμίσω μπαταρίες για τον χειμώνα που έρχεται.
Πέντε μέρες, ελπίζω χωρίς αλλες υποχρεώσεις και έννοιες. Με καλή παρέα και μόνο τα απαραίτητα.

Πήρα πολλά μαθήματα αυτό το χρόνο, προς το παρόν δε θέλω άλλα. Θέλω να κατεβάσω ρολά.

Μια παρέα που γελάει πολύ ονειρεύεται και πολύ. Κι αν τα όνειρα δε βγαίνουν, μαθαίνει να κάνει άλλα. Κι αν βγαίνουν διαφορετικά, πάλι τα αγκαλιάζει.
Κι αν δεν βρεθούν χρόνια μετά να παραθερίζουν σε ένα οικοπεδάκι με τροχόσπιτο και μπάρμπεκιου δίπλα σε εκείνη τη θάλασσα, θα είναι σαν να μην έχει περάσει μια μέρα από τότε που έπλασαν εκείνο το όνειρο και θα γελάνε μαζί, κάπου αλλού. Γιατί δε μετράει το που, αλλά το με ποιόν τελικά.

Καλό υπόλοιπο καλοκαιριού (έτσι όπως το πάει, με μπικίνι και το Δεκέμβρη!)

Παράκληση

Μη μου ευχηθείτε καλό μήνα. ΔΕΝ είναι καλός. Ούτε καλή εβδομάδα. Κι αυτή χάλια είναι. Και μαντεύω πώς θα είναι και η επόμενη.

Τα νεύρα μου, τα χάπια μου και ένα ταξί να φύγω.


Η αβεβαιότητα, η πίεση, οι εκκρεμότητες, η προσαρμογή, οι προθεσμίες, οι στόχοι και άλλα πολλά μου έχουν σπάσει τα νεύρα.


Μη με πλησιάζετε, δαγκώνω.

Δεν ξέρω τί κάνουν τα άστρα, ο Δίας όμως σίγουρα @!*@^%~!(!




ΥΓ1: Δε θα κατέβω όπως προγραμμάτιζα (ξέρεις εσύ μικρή Παριζιάνα).
ΥΓ2: Σας διαβάζω στα πεταχτά, δε σχολιάζω (προς το παρόν), μόλις ηρεμήσουν τα νεύρα μου θα επανέλθω προσηκόντως!
ΥΓ3: Κάντε βουτιές και για εμένα!
ΥΓ4: Προσευχηθείτε να τη βγάλω καθαρή μέχρι τέλους του μήνα που θα φύγω σύντομες διακοπές...