Υπόσχεση

Δεν είχα σκοπό να γράψω απόψε, αλλά όλο και γυρόφερνα τον υπολογιστή μου, προσπαθώντας να αποφύγω να τελειώσω κάτι δουλειές και περιμένοντας να ζεστάνει το νερό για να κάνω μπάνιο.
Σας έχω πει ότι είμαι αναβλητική; Μερικές φορές μάλιστα σε υπερβολικό βαθμό. Δεν ξέρω αν πηγάζει από τεμπελιά (ναι, είμαι και τεμπέλα και διάφορα άλλα :Ρ ...) ή από βαρεμάρα, πάντως τελευταία με πιάνω να μην κάνω ποτέ σήμερα αυτό που μπορώ να αναβάλλω για αύριο.
Θέλει μεγάλη δύναμη να αλλάξεις συνήθειες ή πράγματα του χαρακτήρα σου. Το να τα εντοπίσεις είναι ένα, το να τα αποδεχθείς είναι το επόμενο βήμα, αλλά το πιο δύσκολο είναι να τα καταπολεμήσεις.
Υποτίθεται ότι μεγαλώνοντας γινόμαστε καλύτεροι. Υποτίθεται, γιατί πόσες φορές ακόμα και αν εντοπίσουμε και αποδεχθούμε τα ελαττώματά μας τα μετριάζουμε ή τα νικάμε και δεν τα αφήνουμε να μας νικούν καθημερινά;
Μελλοντικέ μου εαυτέ, σου υπόσχομαι να προσπαθήσω. Πραγματικά και σκληρά. Ίσως να μη με πιστεύεις τώρα και λογικό, αφού συναγωνίζομαι τους πολιτικούς στα "θα", μα είμαι πρόθυμη να σε διαψεύσω.

S.

Απορία

Αν είναι να δουλεύω απλά για να έχω να πληρώνω τους φόρους,τα τέλη, τις εισφορές και δε συμμαζεύεται και να μην ανάβω καλοριφέρ το χειμώνα γιατί δε θα μου φτάνουν για τα κοινόχρηστα, γιατί να δουλεύω at all? οεο?

εβραβεύθην!

Κυριακή απόγευμα, με το ζεστό καφέ αγκαλιά,τελευταία και καταιδρωμένη, ήρθε η ώρα να ανταποκριθώ στο βραβείο που μου απένειμε η Coula.
Μιας και έχει παίξει όοολος ο κόσμος, προσπερνώ τα διαδικαστικά και σας αποκαλύπτω 7 πράγματα για τον εαυτό μου, καλώντας όποιον άλλο θέλει να αναλάβει τη σκυτάλη!
Πάμε λοιπόν, να γράψω τα μικρά και καθημερινά μου

1. πάντα ήθελα να έχω μια γάτα. Πλέον, ενώ θα μπορούσα, δεν παίρνω γιατί αφενός δε μου αρέσει να είναι κλεισμένη σε διαμέρισμα, αφετέρου θεωρώ πρόκληση τη στιγμή που τα βγάζω πέρα τσίμα τσίμα να δίνω χρήματα σε κτηνίατρους και γατοτροφές... (διότι αν το κάνεις, το κάνεις σωστά!)

2. Αγαπώ τη βροχή (αυτό μάλλον το μαντέψατε) και ξετρελαίνομαι με τη μυρωδιά των αναμμένων τζακιών στον αέρα.

3. μέχρι τα 21 μου δεν έπινα καθόλου καφέ

4. Είμαι βιβλιοφάγος, δε με αποσπά τίποτα αμα διαβάζω (αυτό δεν ισχύει τόσο για τα ακαδημαϊκά- σχολικά όμως :Ρ)

5. Δεν κοκκινίζω (εξωτερικά), κάτι που με έχει σώσει πολλές φορές

6. Λατρεύω το πρωινό χουζούρι!

7. Είμαι μεγάλο πειραχτήρι!

Καλό υπόλοιπο Κυριακής!

and life goes on

...με ταξίδια αναγκαία που όμως τα ευχαριστιέμαι, με χαρές και συζητήσεις και στριμώγματα και προβληματισμούς, με καλή παρέα γιατί σιγά σιγά όσοι δεν νοιάζονται να προσπαθήσουν εξαφανίζονται, με μοιρασμένα απογεύματα, με αλλαγή στις συνήθειες και με πολλές ελπίδες και σχέδια.
Η ρημαδοεργασία βέβαια δεν προχωράει. Πώς να προχωρήσει? σάμπως έχω όρεξη να γράψω με όλα αυτά που ακούω? Σταμάτησα να βλέπω ειδήσεις και ηρέμησα. Είναι μοιρολατρικό, αλλά την πορεία δε μπορώ εγώ να την αλλάξω, ας είναι καλά όλοι όσοι τζογάρουν πάνω στις πλάτες μας. Απλά δε θα τους αφήσω να τζογάρουν και πάνω στα νεύρα μου.

Ο καιρός αρχίζει να κρυώνει σιγά σιγά. Η καλοκαιρινή κουβέρτα το βράδυ είναι εκ των ων ουκ άνευ. Αγαπημένο φθινόπωρο.

Είναι πολλά που πρέπει να γίνουν (όπως πχ να μπω στο google reader και να αρχίσω να διαβάζω μεταξύ άλλων :Ρ). Αλλά για λίγο ακόμα, αφήστε με στον κόσμο μου. Εκεί που τις τελευταίες μέρες όλα λειτουργούν σωστά, η μάλλον, όπως θα ήθελα. Και μετά σας υπόσχομαι, πάλι θα τραβήξω κουπί.


ΥΓ: Ομορφούλη, σορυ! έπρεπε να με δεις να ισορροπώ στη σκάλα με δυο τόμους στο ένα χέρι και το κινητό στο άλλο! πρέπει να συντονιστούμε, ο Οκτώβρης θα έχει ταξίδι να εορτάσουμε το μεγάλωμά μου :Ρ θα είσαι εκει άραγε?
ΥΓ2: Ιταλιάνα φιλενάδα χρόνια πολλά και καλά :) τα περαιτέρω εν καιρώ :)
ΥΓ3: εσύ εκεί στο Παρίσι πού χάθηκες? δώσε σημεία ζωής! Σε σκέφτομαι :)